اهداف: با توجه به شیوع بیماری کووید-۱۹ و ترس از انگ این بیماری، ویژگی‌های روان‌شناختی و به تبع آن امنیت روانی افراد می‌تواند بر سطح اضطراب کرونا و انگ اجتماعی آن تأثیرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی‌های روان‌شناختی مرتبط با امنیت روانی در اضطراب کرونا و تجربۀ انگ اجتماعی پس از موج اول اپیدمی کووید-۱۹ در دانشجویان دانشگاه آزاد شهر تبریز انجام شد.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است که با توجه به محدودیت تردد و تعطیلی دانشگاه‌ها هنگام جدی‌شدن خطر کرونا در ایران، به صورت پرسش‌نامه آنلاین انجام گرفت. با روش نمونه‌گیری در دسترس، ۲۵۹ نفر از دانشجویان علوم انسانی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد شهر تبریز در اردیبهشت سال ۱۳۹۹ به صورت داوطلبانه به سئوالات پرسش‌نامه‌های امنیت روانی مازلو، پرسش‌نامه اضطراب بیماری کرونا و پرسش‌نامۀ محقق‌ساختۀ انگ اجتماعی کرونا به ترتیب با روایی و پایایی ۸۹/۰ و ۸۴/۰ پاسخ دادند. برای بررسی رابطه بین ویژگی‌های روان‌شناختی با اضطراب کرونا و میزان انگ اجتماعی کرونا از آزمون رگرسیون چندگانه به کمک نرم‌افزار SPSS ۱۶ استفاده شد.

یافته‌ها: در پژوهش حاضر ۲۵۲ نفر از دانشجویان رشته علوم انسانی در مقطع کارشناسی از دانشگاه آزاد اسلامی تبریز شرکت داشتند که ۲۰۸ نفر آنها (۵/۸۲%) دختر و ۴۴ نفر (۵/۱۷%) پسر بودند و میانگین سنی آنها ۴۲/۷±۴۳/۲۷ سال بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از مؤلفه‌های ویژگی‌های روان‌شناختی، پارانویا (۰۲۵/۰=p) و احساس سلامت (۰۰۹/۰=p) قادر بودند میزان اضطراب کرونا پس از موج اول اپیدمی را در دانشجویان پیش‌بینی نمایند. همچنین مؤلفه‌های پارانویا (۰۲۵/۰=p) و افسردگی (۰۴۲/۰=p) قادر بودند میزان انگ اجتماعی کرونا را پیش‌بینی نمایند.

نتیجه‌گیری: بیشتربودن میزان پارانویا و افسردگی در افراد و کمتربودن میزان احساس سلامت، می‌تواند اضطراب کرونا و تجربۀ انگ اجتماعی ناشی از آن را بالا ببرد.