اهداف: مخلوط DNA، نمونه‌ای است که حداقل مادهٔ ژنتیکی دو فرد با یکدیگر مخلوط شده باشد. در پرونده‌های جنایی مرتبط با تجاوز یا قتل دیده شده که نمونه‌های چند فرد از طریق اسپرم، خون و غیره در صحنه‌های جرم با یکدیگر مخلوط شده است. شناسایی تعداد افراد موجود در یک نمونه DNA مخلوط در حل پرونده‌های جنایی بسیار مؤثر است. هدف از این مطالعه، بررسی محدودیت‌های کیت‌های تشخیص هویت در شناسایی نمونه‌های مخلوط خونی مربوط به بیش از یک نفر بود.

مواد و روش‌ها: این مطالعه پایلوت در سال ۹۸-۱۳۹۷ در یک آزمایشگاه ژنتیک پزشکی در شهر تهران انجام شد. ۱۷ مخلوط خونی از افراد خویشاوند و غیرخویشاوند با یکدیگر ترکیب و سپس با استفاده از کیت تشخیص هویتی که دارای ۱۷ جایگاه STR بود، تکثیر شدند. تعداد آلل‌های موجود در هر جایگاه توسط دستگاه ژنتیک آنالایزر XL ۳۱۳۰ مورد خوانش قرار گرفتند تا ژنوتیپ نمونه‌ها و تعداد آلل‌ در هر محل مشخص و تعداد افراد مربوط به هر مخلوط خونی محاسبه گردد. نمونه‌ها با استفاده از نرم‌افزار Gene Mapper ۴.۱ آنالیز شدند.

یافته‌ها: در نمونه‌های مربوط به مخلوط دو، سه و چهار فرد غیرخویشاوند و سه فرد خویشاوند، به ترتیب حداکثر چهار، شش، شش و چهار آلل مشاهده شد. درنتیجه تشخیص دقیق تعداد افراد دخیل در نمونه‌های بیش از سه نفر با استفاده از کیت‌هایی با حداکثر ۱۷ جایگاه، میسر نبود.

نتیجه‌گیری: از محدویت‌های اصلی کیت‌های تشخیص هویت مرسوم با حداکثر ۱۷ جایگاه STR، شناسایی تعداد افراد در نمونه‌های مخلوط بیش از سه نفر است. این محدودیت برای نمونه‌های مخلوطی که در آن افراد با یکدیگر رابطه خویشاوندی دارند، بسیار بیشتر است.