آپتامرها توالیهای اولیگونوکلئوتیدی تک رشته‌ای RNA یا DNA هستند که با تمایل بالا توانایی اتصال به یک هدف مشخص را دارند. این ویژگی آپتامرها قابل مقایسه با عملکرد آنتی‌بادی در مقابل آنتی‌ژن است. جداسازی آپتامر از طریق یک فرایند برونتنی به نام سیلکس انجام میپذیرد که در انتهای چرخه به ایجاد رشته‌هایی با تمایل بالا به هدف مربوطه منجر میگردد. از آنجا که آپتامرها ترکیباتی هستند با تمایل بالا به یک تارگت و عملکردی اختصاصی به آن، کاربردهای بسیاری برای آنها در زمینههای مختلف علوم متصور میگردند. شناسایی وتشخیص مواد مخدر، شناسایی سموم و داروها، شناسایی عوامل مورد استفاده در بایوتروریسم و همچنین، شناسایی باقیمانده سلاحهای شیمیایی در محیط از جمله کاربردهایی است که در مطالعات مختلف مورد توجه محققان قرار گرفته و با ماموریتهای نیروهای نظامی، به ویژه پلیس مطابق دارد. این مقاله به مرور مستندات گزارش شده پیشین در زمینه آپتامرها که کاربرد پلیسی خاصی نیز میتوان برای آن متصور شد، خواهد پرداخت.