نشریه علمی پژوهشی طب انتظامی Journal of Police Medicine
دوره 7، شماره 2 - ( 1397 )
جلد 7 شماره 2 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdi R, Mardani L. Structural Relationships between Abnormal Personality Dimensions and Driving Behavior by Mediation of Emotional Regulation. J Police Med 2018; 7 (2)
URL: http://jpmed.ir/article-1-676-fa.html
URL: http://jpmed.ir/article-1-676-fa.html
عبدی رضا، مردانی لطیفه سادات. روابط ساختاری ابعاد نابهنجار شخصیت با رفتار رانندگی با واسطه‌گری تنظیم هیجانی. نشریه طب انتظامی. 1397; 7 (2)
1- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران ، latife.mardani8@gmail.com
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران ، latife.mardani8@gmail.com
چکیده: (3472 مشاهده)
اهداف: گسترش روز‌افزون زندگی شهری- ماشینی سبب افزایش ترافیک شده است که علاوه بر کاهش سرعت جابه‌جایی، ضایعات جانی و مالی سنگینی بر جوامع تحمیل می‌نماید. هدف از این مطالعه، بررسی سهم هر یک از ابعاد نابهنجار شخصیتی در پیش‌بینی رفتار رانندگی با واسطه‌گری تنظیم هیجان بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در کلیه رانندگان وسایل نقلیه عمومی و خصوصی شهر تبریز و آذرشهر در سال ۱۳۹۵ انجام شد. با روش نمونه‌گیری در دسترس ۳۰۰ راننده مرد انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های رفتار رانندگی منچستر، تنظیم هیجان و ابعاد نابهنجار شخصیت استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری توسط نرم‌افزار Lisrel ۸.۸۵ و SPSS ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ارزیابی مدل ساختاری با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که تمامی شاخص‌های برازش این مدل فرضی در محدوده برازش مناسب قرار داشت. ابعاد نابهنجار شخصیت به عنوان متغیر برون‌زا، به ترتیب با ضرایب استاندارد ۴۵/۰- (۸۱/۵-=t) و ۵۶/۰ (۰۳/۸=t) مؤثر بود. تنظیم هیجان نیز با ضریب استاندارد ۱۵/۰- (۱۲/۲-=t) بر رفتار رانندگی تأثیرگذار بود.
نتیجه‌گیری: رفتار رانندگی تحت تأثیر ویژگی‌های شخصیتی و هیجانی است و تنظیم هیجانی پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای رفتار رانندگی است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در کلیه رانندگان وسایل نقلیه عمومی و خصوصی شهر تبریز و آذرشهر در سال ۱۳۹۵ انجام شد. با روش نمونه‌گیری در دسترس ۳۰۰ راننده مرد انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های رفتار رانندگی منچستر، تنظیم هیجان و ابعاد نابهنجار شخصیت استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری توسط نرم‌افزار Lisrel ۸.۸۵ و SPSS ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ارزیابی مدل ساختاری با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که تمامی شاخص‌های برازش این مدل فرضی در محدوده برازش مناسب قرار داشت. ابعاد نابهنجار شخصیت به عنوان متغیر برون‌زا، به ترتیب با ضرایب استاندارد ۴۵/۰- (۸۱/۵-=t) و ۵۶/۰ (۰۳/۸=t) مؤثر بود. تنظیم هیجان نیز با ضریب استاندارد ۱۵/۰- (۱۲/۲-=t) بر رفتار رانندگی تأثیرگذار بود.
نتیجه‌گیری: رفتار رانندگی تحت تأثیر ویژگی‌های شخصیتی و هیجانی است و تنظیم هیجانی پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای رفتار رانندگی است.
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
طب ترافیک
دریافت: 1396/8/7 | پذیرش: 1396/11/9 | انتشار: 1396/12/23
دریافت: 1396/8/7 | پذیرش: 1396/11/9 | انتشار: 1396/12/23
چکيده گسترده انگلیسی [HTML 23 KB] (126 دریافت)
فهرست منابع
1. Thonhofer E, Palau T, Kuhn A, Jakubek S, Kozek M. Macroscopic traffic model for large scale urban traffic network design.Simul Model Pract Th. 2018;49:32-49 [Link] [DOI:10.1016/j.simpat.2017.09.007]
2. Peden M, Scurfield R, Sleet D, Mohan D, Hyder AA, Jarawan E, et al, editors. World report on road traffic injury prevention. Geneva: World Health Organization; 2004 [Link]
3. Bianchi A, Summala H. Moral judgment and drivers' behavior among Brazilian students. Psychol Rep. 2002;91(3):759-66
https://doi.org/10.2466/pr0.2002.91.3.759 [Link] [DOI:10.2466/PR0.91.7.759-766] [PMID]
4. Pakgohar AR, Khalili M, Safarzadeh M. Road traffic accident reduction via GLM, CRT, LR regression models. Danesh-e-Entezami. 2010;12(1):77-106. [Persian] [Link]
5. Ansari Mohsen. The future of crashes and exits, the deputy director of traffic police of the Islamic Republic of Iran; 1389. Available from: www.compcivil.com. [Persian]
6. Ayati I. Comprehensive traffic accident review of Mashhad: Creation of a computer database and information analysis based on the TRL-MAAP model [dissertation]. Mashhad: Ferdowsi University; 2009. [Persian]
7. Yaghoobi H. The role of human factors in car accidents in Iran. Iran J Psychiatry Clin Psychol. 2000;6(1):52-60. [Persian]
8. Moradi A, Younesian M, Gilasi HR. Risk factors for motorcyclist traffic accidents in Kashan. J Sch Public Health Inst Public Health Res. 2007;5(1):57-69. [Persian] [Link]
9. Ismaeli AR. Behavioral patterns (hidden learning) and their impact on traffic behavior of drivers and pedestrians. In: TehranTM: Proceedings of the 2nd Regional Conference on Traffic Management; 2001 Oct 27-28; Tehran, Iran. p. 18 [Persian] [Link]
10. Nikzad M. The first comprehensive book of traffic accidents in the country and its damages caused by it in 2005, causes and factors of its exit from it. Tehran: Islamic Republic of Iran Police Force; 2007. [Persian] [Link] [PMID]
11. Nordfjærn T, Jørgensen S, Rundmo T. Cultural and socio-demographic predictors of car accident involvement in Norway, Ghana, Tanzania and Uganda. Saf Sci. 2012;50(9):1862-72 [Link] [DOI:10.1016/j.ssci.2012.05.003]
12. Lajunen T, Parker D, Summala H. The Manchester driver behaviour questionnaire: a cross-cultural study. Accid Anal Prev. 2004;36(2):231-8 [Link] [DOI:10.1016/S0001-4575(02)00152-5]
13. Amado S, Koyuncu M, Kaçaroğlu G. Evaluation of factors affecting safe driving: demografic factors, experience, personality and psycho-technical evaluation. Turk J Psychol. 2004;19(53):45-7 [Link]
14. Ulleberg P. Personality subtypes of young drivers. Relationship to risk-taking preferences, accident involvement, and response to a traffic safety campaign. Transp Res Part F: Traffic Psychol Behav. 2001;4(4):279-97 [Link] [DOI:10.1016/S1369-8478(01)00029-8]
15. Iversen H, Rundmo T. Personality, risky driving and accident involvement among Norwegian drivers. Personal Individ Differ. 2002;33(8):1251-63 [Link] [DOI:10.1016/S0191-8869(02)00010-7]
16. Arthur W, Graziano WG. The five‐factor model, conscientiousness, and driving accident involvement. J Personal. 1996;64(3):593-618 [Link] [DOI:10.1111/j.1467-6494.1996.tb00523.x]
17. Gross JJ, John OP. Individual differences in two emotion regulation processes: implications for affect, relationships, and well-being. J Personal Soc Psychol. 2003;85(2):348-62 [Link] [DOI:10.1037/0022-3514.85.2.348]
18. 18 Ghaemi SN, Ko JY, Goodwin FE. "Cade's disease" and beyond: misdiagnosis, antidepressant use, and a proposed definition for bipolar spectrum disorder. The Can J Psychiatry. 2002;47(2):125-34 [Link] [DOI:10.1177/070674370204700202] [PMID]
19. Belsky J, Steinberg L, Draper P. Childhood experience, interpersonal development, and reproductive strategy: an evolutionary theory of socialization. Child Dev. 1991;62(4):647-70 [Link] [DOI:10.2307/1131166]
20. Costa Jr PT, McCrae RR. Four ways five factors are basic. Personal Individ Differ. 1992;13(6):653-65 [Link] [DOI:10.1016/0191-8869(92)90236-I]
21. Krueger RF, Markon KE. The role of the DSM-5 personality trait model in moving toward a quantitative and empirically based approach to classifying personality and psychopathology. Annu Rev Clin Psychol. 2014;10:477-501 [Link] [DOI:10.1146/annurev-clinpsy-032813-153732] [PMID]
22. Krueger RF, Derringer J, Markon KE, Watson D, Skodol AE. Initial construction of a maladaptive personality trait model and inventory for DSM-5. Psychol Med. 2012;42(9):1879-90 [Link] [DOI:10.1017/S0033291711002674] [PMID] [PMCID]
23. Thomas KM, Yalch MM, Krueger RF, Wright AG, Markon KE, Hopwood CJ. The convergent structure of DSM-5 personality trait facets and five-factor model trait domains. Assessment. 2013;20(3):308-11 [Link] [DOI:10.1177/1073191112457589] [PMID]
24. Bastiaens T, Claes L, Smits D, De Clercq B, De Fruyt F, Rossi G, et al. The construct validity of the dutch personality inventory for dsm-5 personality disorders (PID-5) in a clinical sample. Assessment. 2016;23(1):42-51 [Link] [DOI:10.1177/1073191115575069] [PMID]
25. Creswell KG, Bachrach RL, Wright AG, Pinto A, Ansell E. Predicting problematic alcohol use with the DSM–5 alternative model of personality pathology. Personal Disord: Theory, Res, Treat. 2016;7(1):103-11 [Link] [DOI:10.1037/per0000131] [PMID] [PMCID]
26. Abdi R, Nasiri A. The role of abnormal personality dimensions in predicting narcissistic personality traits. Thought Behav Clin Psychol. 2015;9(37):27-37. [Persian] [Link]
27. Heidar Ali H. Structural equation modeling with Lisrel application. Tehran: Samt; 2008. [Persian] [Link]
28. Oreyzi Samani SHR. Haghayegh SA. Psychometric properties of Manchester Driving Behavior Questionnaire. Payesh. 2010;9(1):21-8. [Persian] [Link]
29. Abarashi A, Hosseini SY. Structural equation modeling. Tehran: Ravanshenasan; 2001. [Persian] [Link]
30. Garrusi B, Garousi S, Anjom Shoae F. The relationship of attitude, personality and perceived source of control with different types of driving behaviors. J Health Dev. 2014;3(1):48-61. [Persian] [Link]
31. Preacher KJ, Hayes AF. Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behav Res Methods. 2008;40(3):879-91 [Link] [DOI:10.3758/BRM.40.3.879]
32. Bidokhti AA, Sharifi N. Mediating role of social capital in relation with religiosity and feeling of social security. Secur Soc Order Strateg Stud J. 2012;1(3):13-38. [Persian] [Link]
33. Yaghoobi, H. A review of the role of human factors in driving accidents in Iran. Andisheh Beheshti J. 2000;6(1):60-7. [Persian] [Link]
34. Grossi B, Ozdi V. The role of personality characteristics in high-risk rriving. J Res Railw. 2013;2(6):12-40. [Persian]
35. Hagshenas H, Hosseini M, Jamshidi M, Azizi H. The relationship between personality characteristics and driving Behavior in Shiraz, Hakim publications. 2007;11(3):47-54. [Persian] [Link]
36. Hopwood CJ, Thomas KM, Markon KE, Wright AG, Krueger RF. DSM-5 personality traits and DSM–IV personality disorders. J Abnorm Psychol. 2012;121(2):424-32. [Link] [DOI:10.1037/a0026656] [PMID] [PMCID]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |