مقدمه: امروزه محققان ورزش را به‌ عنوان یکی از روش‌های تقویت‌کننده در رشد مؤلفه‎های روان‌شناختی در نظر می‌گیرند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاب‌آوری و خودکارآمدی بین کارمندان ورزشکار و غیرورزشکار نظامی می‌باشد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه کارکنان ورزشکار شاغل در علوم پزشکی دانشگاه بقیه‌الله در سال 1393 می‌باشد. که تعداد 100 نفر کارمند (50 نفر ورزشکار و 50 نفر غیرورزشکار) به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس تاب‌آوری کونور و دیویدسون (2003) و مقیاس خودکارآمدی شرر (1982) و برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss 17 و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) برای گروه‌های مستقل استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین ورزشکاران و غیرورزشکاران نظامی ازلحاظ متغیرهای تاب‌آوری و خودکارآمدی تفاوت معنادار وجود دارد (0/05 p <)، به‌عبارت‌دیگر این متغیرها در ورزشکاران نظامی بالاتر از غیر ورزشکاران بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت که ورزش و انجام تمرینات منظم بر وجوه مختلف شخصیتی و روان‌شناختی همچون تاب‌آوری و خودکارآمدی تأثیرگذار است.