نشریه علمی پژوهشی طب انتظامی Journal of Police Medicine
مقدمه: تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی کارکنان بهداری کل ناجا صورت گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی، بر روی 210 نفر از کارکنان بهداری کل با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انجام شد. ابزار استفادهشده برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که پایایی و روایی آن با ضریب آلفا به میزان 0/839 و اعتبار محتوایی تأیید گردید. در این تحقیق از روشهای آماری توصیفی و استنباطی (آزمونهای ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل واریانس فریدمن) و برای تحلیل دادهها از نرمافزار 19 SPSS استفاده گردید.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد میان عوامل رفتاری، ساختاری و زمینهای با توانمندسازی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. رتبهبندی متغیرها نیز نشان داد بالاترین رتبه به عوامل رفتاری با میانگین 2/28 و پایینترین رتبه به عوامل زمینهای با میانگین 1/78 مربوط میشود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصله بهمنظور بهبود شرایط موجود، طراحی الگوی بومی سبک مدیریت و فرماندهی توانمندساز با رویکرد ارتقای انگیزه خدمتی کارکنان و بازنگری دورههای عرضی با رویکرد توانمندسازی کارکنان پیشنهاد میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |