مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر اجرای برنامه منتخب آمادگی مقدماتی بر میزان شیوع آسیب‌های جسمانی رایج دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین بود. مواد و روش‌ها: 300 دانشجوی پسر مقدماتی سال 1389 دانشگاه علوم انتظامی امین با میانگین و انحراف استاندارد سن 1/03 ± 19/62 سال، قد 4/69 ± 176/57 سانتیمتر، وزن 6/63 ± 66/26 کیلوگرم به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی (150 نفر)، شاهد (150 نفر) تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه ثبت آسیب استفاده شد. نمونه‌ها در هر دو گروه برنامه تمرینی منتخب و رایج را به مدت 8 هفته زیر نظر مربی انجام دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از t مستقل در سطح معنی‌داری 0/05 استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اندام تحتانی با 54/61 درصد بیش از سایر بخش‌های بدن نمونه‌های تحقیق حاضر در حین تمرین دچار آسیب‌دیدگی گردیده‌اند و آسیب‌های عضلانی با 63/13 درصد بیش از سایر بخش‌ها در معرض آسیب‌دیدگی بوده است. همچنین اندام تحتانی با 57/41، 46/95، 57/64، 56/56 درصد به ترتیب بیشترین فراوانی را در آسیب‌های استخوانی، پوستی، عضلانی و مفصلی در حین تمرین به خود اختصاص داده است. علاوه بر این آسیب‌های استخوانی رایج بالاتنه (0/013 = P)، آسیب‌های استخوانی رایج تنه (0/003 = P)، آسیب‌های استخوانی رایج پایین‌تنه (0/001 < P)، آسیب‌های عضلانی رایج بالاتنه (0/001 < P)، آسیب‌های عضلانی رایج تنه (0/001 < P)، آسیب‌های عضلانی رایج پایین‌تنه (0/001 < P) آسیب‌های مفصلی رایج بالاتنه (0/001 = P)، آسیب‌های مفصلی رایج تنه (0/001 < P)، آسیب‌های مفصلی رایج پایین‌تنه (0/001 < P) پس از اجرای پروتکل منتخب به میزان معنی‌داری کاهش‌یافته بود. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که اندام تحتانی بیش از سایر بخش‌های بدن نمونه‌های تحقیق حاضر در حین تمرین دچار آسیب‌دیدگی گردیده‌اند. همچنین دانشجویان شرکت‌کننده در برنامه منتخب آمادگی مقدماتی نسبت به برنامه رایج آمادگی مقدماتی احتمالاً کمتر در معرض آسیب هستند که این مطلب توجه بیشتر مسئولان رده‌بالای نظامی کشور را در به‌کارگیری برنامه منتخب آمادگی مقدماتی می‌طلبد.