نشریه علمی پژوهشی طب انتظامی Journal of Police Medicine
دوره 12، شماره 1 - ( 1402 )
جلد 12 شماره 1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.VARAMIM.REC.1400.059
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mehrzadian M, Andalib Koraim M, Zarghami E. Structural Causal Relationships between Quality of Work Life and Self-Control with Job Burnout with the Mediation of Self-Compassion and Emotion Regulation Strategies among Police Hospital Nurses.. J Police Med 2023; 12 (1) : e27
URL: http://jpmed.ir/article-1-1230-fa.html
URL: http://jpmed.ir/article-1-1230-fa.html
مهرزادیان مریم، عندلیب کورایم مرتضی، ضرقامی الهام. برازش روابط علی ساختاری کیفیت زندگی شغلی و خودکنترلی با فرسودگی شغلی با میانجیگری شفقت به خود و راهبردهای تنظیم هیجان در پرستاران بیمارستان‌های پلیس. نشریه طب انتظامی. 1402; 12 (1)
1- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ورامین، ایران
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ورامین، ایران ،mortezaandalib65@gmail.com
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ورامین، ایران ،
چکیده: (519 مشاهده)
اهداف: پرستاران گروهی هستند که دائماً در معرض فرسودگی شغلی قرار دارند، به ویژه در دوران همه‌گیری کووید-19 افزایش فرسودگی شغلی در این گروه با تهدید جدی مواجه شد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی برازش روابط علی-ساختاری کیفیت زندگی شغلی و خودکنترلی با فرسودگی شغلی با میانجیگری شفقت به خود و راهبردهای تنظیم هیجان در پرستاران بخش کووید-19 در دو بیمارستان فرماندهی انتظامی تهران بود.
مواد و روش‌ها: طرح پژوهشی حاضر کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی و از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی پرستاران شاغل در بخش عفونی (کووید-19)، در دو بیمارستان فرماندهی انتظامی تهران در زمستان سال 1400 بود (321 نفر). از بین جامعه آماری فوق، 300 نفر بر اساس نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از سیاهه فرسودگی شغلی Maslach و همکاران (1986)، پرسش‌نامه کیفیت زندگی کاری Walton (1973)، مقیاس خودکنترلی فرم کوتاه Tangney و همکاران (2004)، فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود Raes و همکاران (2011) و پرسش‌نامه تنظیم شناختی هیجانی Garnefski و Kraaij (2007) استفاده شد. داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 و AMOS 24 تحلیل شدند.
یافته‌ها: 155 نفر از شرکت‌کنندگان (51/7 درصد) مرد و 145 نفر (48/3 درصد) زن بودند. میانگین سن آزمودنی‌ها 2/97±29/32 سال بود. آزمون مدل پژوهش نشان داد که بین کیفیت زندگی شغلی، خودکنترلی، شفقت به خود و راهبردهای تنظیم هیجان با فرسودگی کاری، رابطه معنادار وجود داشت (0/01>p). همچنین بر اساس نتایج مدل ساختاری، مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شد و مسیرهای غیرمستقیم کیفیت زندگی شغلی و خودکنترلی از طریق نقش میانجی شفقت به خود و راهبردهای تنظیم بر فرسودگی شغلی معنادار بود و دارای برازش مطلوب بود (0/016=RMSEA؛ 0/05>p).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، هرکدام از مؤلفه‌ها به صورت مستقیم بر فرسودگی شغلی اثرگذار است و مؤلفه‌های کیفیت زندگی شغلی و خودکنترلی با میانجیگری راهبردهای تنظیم هیجان و شفقت به خود، به صورت غیرمستقیم روی فرسودگی شغلی پرستاران تأثیر دارد. افزایش مهارت راهبردهای تنظیم هیجان و شفقت به خود و شناخت عوامل مؤثر بر خودشفقتی در پرستاران، گام مهمی در کاهش فرسودگی شغلی و بهبود کیفیت زندگی شغلی و بهره‌وری در پرستاران است.
مواد و روش‌ها: طرح پژوهشی حاضر کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی و از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی پرستاران شاغل در بخش عفونی (کووید-19)، در دو بیمارستان فرماندهی انتظامی تهران در زمستان سال 1400 بود (321 نفر). از بین جامعه آماری فوق، 300 نفر بر اساس نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از سیاهه فرسودگی شغلی Maslach و همکاران (1986)، پرسش‌نامه کیفیت زندگی کاری Walton (1973)، مقیاس خودکنترلی فرم کوتاه Tangney و همکاران (2004)، فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود Raes و همکاران (2011) و پرسش‌نامه تنظیم شناختی هیجانی Garnefski و Kraaij (2007) استفاده شد. داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 و AMOS 24 تحلیل شدند.
یافته‌ها: 155 نفر از شرکت‌کنندگان (51/7 درصد) مرد و 145 نفر (48/3 درصد) زن بودند. میانگین سن آزمودنی‌ها 2/97±29/32 سال بود. آزمون مدل پژوهش نشان داد که بین کیفیت زندگی شغلی، خودکنترلی، شفقت به خود و راهبردهای تنظیم هیجان با فرسودگی کاری، رابطه معنادار وجود داشت (0/01>p). همچنین بر اساس نتایج مدل ساختاری، مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شد و مسیرهای غیرمستقیم کیفیت زندگی شغلی و خودکنترلی از طریق نقش میانجی شفقت به خود و راهبردهای تنظیم بر فرسودگی شغلی معنادار بود و دارای برازش مطلوب بود (0/016=RMSEA؛ 0/05>p).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، هرکدام از مؤلفه‌ها به صورت مستقیم بر فرسودگی شغلی اثرگذار است و مؤلفه‌های کیفیت زندگی شغلی و خودکنترلی با میانجیگری راهبردهای تنظیم هیجان و شفقت به خود، به صورت غیرمستقیم روی فرسودگی شغلی پرستاران تأثیر دارد. افزایش مهارت راهبردهای تنظیم هیجان و شفقت به خود و شناخت عوامل مؤثر بر خودشفقتی در پرستاران، گام مهمی در کاهش فرسودگی شغلی و بهبود کیفیت زندگی شغلی و بهره‌وری در پرستاران است.
شماره‌ی مقاله: e27
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
روان‌شناسی انتظامی
دریافت: 1402/8/4 | پذیرش: 1402/9/29 | انتشار: 1402/10/10
دریافت: 1402/8/4 | پذیرش: 1402/9/29 | انتشار: 1402/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |