اهداف: رفتارهای پرخطر رانندگی مهم‌ترین عامل وقوع تصادفات جاده‌ای هستند. به نظر می‌رسد که اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی در این زمینه نقش داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نقش اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی بزرگسالان در رفتارهای پرخطر رانندگی با میانجی‌گری دشواری در تنظیم هیجان بود.
ابزار و روش‌ها: جامعه آماری این پژوهشِ توصیفی- همبستگی، کلیه رانندگان انواع وسایل نقلیه عمومی و خصوصی شهر تبریز در سال 1394 بود که در نهایت 210 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی کانرز بزرگسالان، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان و پرسش‌نامه رفتار رانندگی منچستر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با کاربرد روش مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد.
یافته‌ها: علائم اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی و دشواری در تنظیم هیجان همبستگی معنی‌داری با رفتارهای پرخطر رانندگی داشتند. اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی بر لغزش‌‌ها و خطاهای رانندگی تاثیر مستقیم و بر تخلفات عمدی و غیرعمدی رانندگی تاثیر غیرمستقیم، با میانجی‌گری دشواری در تنظیم هیجان، داشت.
نتیجه‌گیری: لغزش‌ها و خطاها به‌طور مستقیم تحت تاثیر اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی قرار دارند؛ اما تخلفات رانندگی به‌طور غیرمستقیم و با واسطه‌گری دشواری در تنظیم هیجان از اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی اثر می‌پذیرند.