محمد واسعی، مریم امینی، طه کاشانی، دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۱ )
چکیده
اهداف: باکتری‌های گرم مثبت مخصوصاً کوکسی‌های گرم مثبت مانند استافیلوکوکوس‌های کواگولاز منفی و استافیلوکوکوس اورئوس پاتوژن‌های بسیار مهمی در محیط بیمارستان، اعم از بیمارستان‌های شهری و بیمارستان‌های صحرایی در هنگام جنگ و بحران‌های طبیعی هستند. ارگانیسم‌های گرم مثبت الگوهای رشد و مقاومت بسیار متغیری دارند. استفاده نادرست از آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف عفونت‌های بیمارستانی را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی، عوامل خطر و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی عفونت‌های بیمارستانی ناشی از کوکسی‌های گرم مثبت طی سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۸ در بیمارستان مصطفی خمینی (ره) بود. مواد و روش‌ها: این مطالعهٔ مقطعی بر روی ۲۶۳ بیمار با حداقل یک کشت مثبت از باکتری کوکسی گرم مثبت انجام شد. این بیماران در بخش‌های بزرگسال بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران از فروردین ۱۳۹۳ تا فروردین ۱۳۹۹ بستری بودند. ایزوله‌ها توسط تست‌های آزمایشگاهی جدا شدند و با روش استاندارد انتشار دیسک حساسیت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری ۲۰Medcalc آنالیز شدند. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد ایزوله استافیلوکوکوس کواگولاز منفی با ۳۶ درصد ابتلا در رتبه اول بود. بیشترین عامل خطر این باکتری کتتر عروقی بود. استافیلوکوکوس ارئوس با ۳۳ درصد ابتلا در رتبه دوم و بیشترین علت آن لوله داخل تراشه بود. ایزوله انتروکوکوس با ۲۵ درصد ابتلا در رتبه سوم و بیشترین علت آن کتتر ادراری بود. بهترین داروهای تأثیرگذار بر کوکسی‌های گرم مثبت، وانکومایسین و سیپروفلوکساسین بودند و بیشترین مقاومت در اریترومایسین، آمیکاسین و کلیندامایسین دیده شد. مدت زمان بستری بالا و بخش بستری از عوامل خطر مؤثر بودند. نتیجه‌گیری:با توجه به نتایج مطالعه استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های مؤثر با توجه به آنتی‌بیوگرام بیمار می‌تواند در اثربخشی بهتر درمان مفید باشد.
