نشریه علمی پژوهشی طب انتظامی Journal of Police Medicine
ﻫﺪف: ایﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﺎ ﻫﺪف ﻣﻘﺎیﺴﻪ ﻧﺘﺎیﺞ ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ ﻧﻮروﻟﻮژیﺴﺖﻫﺎ ﺑﺎ آزﻣﻮن ﻣﻮﻧﺘﺮال در ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺮاﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﮐﻠﯿﻨﯿﮏ ﺑﺎﺷﮑﺎیﺎت اﺧﺘﻼل ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.
ﻣﻮاد و روشﻫﺎ: ﻃﯽ یﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ 213 ﺑﯿﻤﺎر ﺑﺎ ﻋﻼیﻢ ﻣﺸﮑﻼت ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ درﻣﺎﻧﮕﺎه ﻧﻮروﻟﻮژی ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن وﻟﯿﻌﺼﺮ ﻧﺎﺟﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده و ﺑﻪ ﺷﯿﻮه در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻧﻮروﻟﻮژیﺴﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺧﺘﻼل ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪ آزﻣﻮن ﻣﻮﻧﺘﺮال ﭘﺎﺳﺦ داده و ﻧﺘﺎیﺞ ایﻦ آزﻣﻮن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﺸﺨﺼﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ ﺑﯿﻤﺎران ﺑﻪوﺳﯿﻠﻪ ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS ﻧﺴﺨﻪ 15 و ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی آﻣﺎری ﻓﺮاواﻧﯽ، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ، اﻧﺤﺮاف اﺳﺘﺎﻧﺪارد و آزﻣﻮن ﮐﺎی دو ﺗﺠﺰیﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ.
یﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﺑﺮاﺳﺎس یﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮیﻦ ﻓﺮاواﻧﯽ اﻓﺮاد ﺑﯿﻤﺎر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺮوه ﺳﻨﯽ 35-39 ﺳﺎل ﺑﻮد. 54% از ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺬﮐﺮ و 64%ﺑﯿﻤﺎران اﻓﺮاد ﻣﺆﻧﺚ ﺑﻮدﻧﺪ. اﮐﺜﺮیﺖ ایﻦ اﻓﺮاد را ﻣﺘﺄﻫﻠﯿﻦ و ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت زیﺮ دیﭙﻠﻢ و ﺗﺮک زﺑﺎن ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدادﻧﺪ و اﻏﻠﺐ از ﻧﻈﺮ درﺟﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ، اﻓﺴﺮ ﺟﺰء ﺑﻮدﻧﺪ و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺪﻣﺘﯽ اﮐﺜﺮ آﻧﺎن در ﻣﺤﺪوده 10-14ﺳﺎل ﺑﻮد. 12/2%از ایﻦ ﺑﯿﻤﺎران ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ اﻣﺘﯿﺎز ﮐﻤﺘﺮ از 26 ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺧﺘﻼل ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺗﺸﺨﯿﺺ داده ﺷﺪﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ آزﻣﻮن ﻣﻮﻧﺘﺮال در ردهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒﺳﻨﯽ، ﺟﻨﺴﯽ، وﺿﻌﯿﺖ ﺗﺄﻫﻞ، ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت، ﻗﻮﻣﯿﺖ، درﺟﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺪﻣﺖ راﺑﻄﻪ آﻣﺎری ﻣﻌﻨﯽداری ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ.
ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻘﺎیﺴﻪ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ آزﻣﻮن ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﻮﻧﺘﺮال ﺑﺎ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻧﻮروﻟﻮژیﺴﺖ در ﻣﺮاﺟﻌﯿﻦ ﺑﺎ ﺷﮑﺎیﺎت اﺧﺘﻼﻻت ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮ اﺳﺎس ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آزﻣﻮن ﻣﻮﻧﺘﺮال ﺑﻪ ﻋﻨﻮان یﮏ آزﻣﻮن ﺳﺮیﻊ ﺑﺮای ارزیﺎﺑﯽ اﺧﺘﻼﻻت ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺮاﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﮐﻠﯿﻨﯿﮏﻫﺎی درﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻣﺮاﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ایﻦ ﻣﺮاﮐﺰ ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﺎیﺮ آزﻣﻮنﻫﺎی ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ایﻨﮑﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﻮده اﻧﺪﻧﺘﺎیﺞ ﺑﺎیﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط ﺗﻌﻤﯿﻢ داده ﺷﻮد و ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آیﻨﺪه ﮔﺮوهﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﻮد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |