اهداف: هر سازمانی، قبل از اجرای وظایف قانونی خود باید سلامت کار و ایمنی کارکنان را مدنظر قرار دهد تا بتواند سازمانی کارآمد تلقی شود. مطالعه حاضر با هدف شناخت عوامل سازمانی مؤثر بر کاهش تلفات انسانی در ناجا انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از تکنیک مصاحبه نیمه‌ساختاریافته انجام شد. در این تحقیق نمونه‌گیری هدفمند بود و ضمن بررسی اسنادی پرونده‌های مربوط به تلفات انسانی در طول پنج سال (۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷) در یکی از سازمان‌های نظامی و انتظامی، تا زمان اشباع نظری محقق با ۳۱ نفر از کارشناسان و خبرگان مرتبط با موضوع مصاحبه انجام شد. سپس با روش تحلیل ساختاری و از طریق کدگذاری بازتحلیل لازم انجام و در پایان با استفاده از آزمون فریدمن نسبت به اولویت‌بندی عوامل اقدام گردید.

یافته‌ها: براساس نتایج به‎دست‌آمده عوامل سازمانی مؤثر بر کاهش تلفات انسانی در ناجا شامل پنج بعد، ۱۴ مؤلفه و ۱۰۱ شاخص بود که متغیرهای آموزش، ایمنی و بهداشت، عوامل مدیریتی، فرهنگ سازمانی و ساختار سازمانی به ترتیب بیشترین تأثیر را بر کاهش تلفات نیروی انسانی در ناجا داشتند.

نتیجه‌گیری: آموزش و ارتقاء سطح مهارت عملیاتی کارکنان، آموزش مناسب و متناسب با تهدیدها و آسیب‌های مرتبط با مأموریت‌های سازمان، استفاده از فناوری‌های نوین و پیشرفته در مأموریت‌ها، همراهی کارکنان توسط تیم‌های ایمنی و بهداشت (پزشکی و امدادی) در مأموریت‌ها و توجه ویژه به نشانه‌های خاص (گوشه‌گیری، کم‌حرفی، افسردگی و غیره) در کارکنان و کاهش استرس شغلی، تأثیر ویژه‌ای بر ارتقاء سطح ایمنی و کاهش تلفات انسانی دارد.