logo
دوره 10، شماره 1 - ( 1399 )                   جلد 10 شماره 1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Labaf A, Sabet S, Sasanpour P, Basiri K, Karimi Alavijeh E. Determining the contradictions of components of Calgary-Cambridge physician-patient communication skills with the attitude of Iranian patients. J Police Med 2021; 10 (1)
URL: http://jpmed.ir/article-1-867-fa.html
لباف علی، نجات سحرناز، ساسانپور پگاه، بصیری کمال، کریمی علویجه احسان. تعیین مغایرت‌های اجزای الگوی مهارت‌های ارتباطی پزشک و بیمار کالگری–کمبریج با نگرش بیماران ایرانی. نشریه طب انتظامی. 1399; 10 (1)

URL: http://jpmed.ir/article-1-867-fa.html


1- مرکز تحقیقات فوریت‌های پیش بیمارستانی و بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دپارتمان طب اورژانس، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات فوریت‌های پیش بیمارستانی و بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، e-karimi@sina.tums.ac.ir
چکیده:   (2456 مشاهده)

اهداف: عدم روابط مناسب بین بیمار و کارکنان درمان می‌تواند موجب بروز درگیری لفظی و فیزیکی و درنتیجه دخالت نیروی انتظامی و شکایت و مشکلات قانونی متعاقب آن شود. آموزش مهارت‌های ارتباطی با بیماران به دانشجویان پزشکی در ایران با استفاده از الگوی مشاهده‌ای کالگری–کمبریج انجام می‌شود. با توجه به تفاوت‌های اجتماعی، فرهنگی و باورهای افراد جامعه در بیماران ایرانی، مطالعه حاضر باهدف تعیین مغایرت‌های اجزای این مدل با نگرش بیماران جامعه ایرانی طراحی و انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۵ در بیمارستان امام خمینی‌شهر تهران انجام شد. جامعه آماری شامل بیماران هوشیار بستری در بخش اورژانس بودند. پرسشنامه محقق ساخته برای ارزیابی نگرش بیماران نسبت به اجزای مهارت‌های ارتباطی بر اساس مدل کالگری- کمبریج استفاده شد. این پرسشنامه حاوی ۳۳ سؤال در مورد اجزای مختلف مهارت‌های ارتباطی بود و پایایی و روایی آن پیش از استفاده در این مطالعه تائید گردید.

یافته‌ها: درمجموع ۱۰۰ بیمار با میانگین سنی ۷/۱۶±۱/۴۳ سال در مطالعه شرکت کردند که ۵۱ درصد مرد بودند. نگرش بیماران با دستورالعمل موردنظر در برخی موارد مغایرت داشت. در بین بیماران ساکن روستا موافقت بیشتری با دست دادن با پزشک وجود داشت (۰۱/۰=p)؛ مردان بیشتر موافق بودند که با نام خطاب شوند (۰۳/۰=p) ولی زنان بیشتر تمایل داشتند که با عبارت “خانم“ بدون ‌ذکر نام یا نام خانوادگی خطاب شوند (۰۴/۰=p)؛ ۶۸ درصد بیماران تمایل داشتند که در حین ویزیت در مقابل پزشک بنشینند؛ فقط ۳۱ درصد پاسخ‌دهندگان اجازه گرفتن پزشک قبل از معاینه را لازم دیدند؛ فقط ۳۱ درصد بیماران موافق بودند که پزشک به بیمار غیرهمجنس خود نگاه کند. در سایر آیتم‌ها تفاوت معنی‌داری ثبت نشد.

نتیجه‌گیری: نگرش بیماران شرکت‌کننده در مطالعه حاضر با دستورالعمل موردنظر در برخی موارد مغایرت دارد و لذا بهتر است که مدل مورداستفاده فعلی جهت آموزش مهارت‌های ارتباطی کالگری–کمبریج برای ارتباط پزشک و بیمار در قسمت‌هایی با توجه به فرهنگ جامعه ایرانی بازنگری شود.

متن کامل [PDF 1100 kb]   (1584 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصيل | موضوع مقاله: اخلاق طب انتظامی
دریافت: 1398/10/1 | پذیرش: 1399/2/7 | انتشار: 1399/10/10

فهرست منابع
1. Baby M, Gale C, Swain N. Communication skills training in the management of patient aggression and violence in healthcare. Aggression and violent behavior. 2018;39:67-82. [DOI:10.1016/j.avb.2018.02.004]
2. MacLean S, Kelly M, Geddes F, Della P. Use of simulated patients to develop communication skills in nursing education: An integrative review. Nurse education today. 2017;48:90-8. [DOI:10.1016/j.nedt.2016.09.018] [PMID]
3. Biglu M-H, Nateq F, Ghojazadeh M, Asgharzadeh A. Communication Skills of Physicians and Patients' Satisfaction. Mater Sociomed. 2017;29(3):192-5. [DOI:10.5455/msm.2017.29.192-195] [PMID] [PMCID]
4. Davidson KW, Shaffer J, Ye S, Falzon L, Emeruwa IO, Sundquist K, et al. Interventions to improve hospital patient satisfaction with healthcare providers and systems: a systematic review. BMJ Qual Saf. 2017;26(7):596-606. [DOI:10.1136/bmjqs-2015-004758] [PMID] [PMCID]
5. Ha JF, Longnecker N. Doctor-patient communication: a review. Ochsner Journal. 2010;10(1):38-43.
6. Chen C-H, Cheng Y-H, Chen F-J, Huang E-Y, Liu P-M, Kung C-T, et al. Association Between the Communication Skills of Physicians and the Signing of Do-Not-Resuscitate Consent for Terminally Ill Patients in Emergency Rooms (Cross-Sectional Study). Risk Management and Healthcare Policy. 2019;12:307. [DOI:10.2147/RMHP.S232983] [PMID] [PMCID]
7. Sommer J, Lanier C, Perron NJ, Nendaz M, Clavet D, Audétat M-C. A teaching skills assessment tool inspired by the Calgary-Cambridge model and the patient-centered approach. Patient education and counseling. 2016;99(4):600-9. [DOI:10.1016/j.pec.2015.11.024] [PMID]
8. Eskandari M, Hosseini F, Razjouyan K, Abadi A. Calgary Cambridge Observer Guide indigenization for measuring physician-patient communication skills Based on the Cross-Cultural Adaptation Standard in Iran. Teb va Tazkiye. 2019;28(3):59-70.
9. Mazloomy Mahmoodabad S, Safaeifar M, Gharraee B, Fallahzadeh H. Effect of communication skills training on components of burnout among nurses work in Tehran university of medical science hospitals. Tolooebehdasht. 2016;15(3):198-208.
10. Hemmati-Maslakpak M, Sheikhbaglu M, Baghaie R. Relationship between the communication skill of nurse-patient with patient safety in the critical care units. Journal of clinical nursing and midwifery. 2014;3(2):77-84.
11. Nasiripour A, Saeedzadeh Z. Correlation between nurses' communication skills and inpatient service quality in the hospitals of Kashan University of Medical Sciences. Journal of health promotion management. 2012;1(1):45-54.
12. Agha Mohammad Hasani P, Mokhtaree M, Sheikh Fathollahi M, Farrokjzadian J. Interpersonal communication skills and its association with personality dimensions of nurses in Rafsanjan University of Medical Sciences, Iran, in 2015. Journal of Occupational Health and Epidemiology. 2018;7(2):112-8. [DOI:10.29252/johe.7.2.112]
13. Semnani Y, Arababi M, Shams J, Naghshbandi J. Psychiatric patients' attitude to the psychiatrist's style of dressing and addressing. Research in Medicine. 2004;28(2):127-30.
14. Karami Z, Keyvanara M. Models of relationship between physicians and patients referring to the Clinic of Isfahan Shahid Beheshti Hospital, 2007. 2010.
15. Kurtz S, Draper J, Silverman J. Teaching and learning communication skills in medicine: CRC press; 2017. [DOI:10.1201/9781315378398]
16. Makoul G, Zick A, Green M. An evidence-based perspective on greetings in medical encounters. Archives of Internal Medicine. 2007;167(11):1172-6. [DOI:10.1001/archinte.167.11.1172] [PMID]
17. Grudzen CR, Emlet LL, Kuntz J, Shreves A, Zimny E, Gang M, et al. EM Talk: communication skills training for emergency medicine patients with serious illness. BMJ supportive & palliative care. 2016;6(2):219-24. [DOI:10.1136/bmjspcare-2015-000993] [PMID]
18. Hesse C, Rauscher EA. The relationships between doctor-patient affectionate communication and patient perceptions and outcomes. Health communication. 2019;34(8):881-91. [DOI:10.1080/10410236.2018.1439269] [PMID]
19. Gorawara-Bhat R, Cook MA. Eye contact in patient-centered communication. Patient education and counseling. 2011;82(3):442-7. [DOI:10.1016/j.pec.2010.12.002] [PMID]
20. Ledford CJ, Cafferty LA, Russell TC. The influence of health literacy and patient activation on patient information seeking and sharing. Journal of health communication. 2015;20(sup2):77-82. [DOI:10.1080/10810730.2015.1066466] [PMID]
21. Makkar N, Jain K, Siddharth V, Sarkar S. Patient Involvement in Decision-Making: An Important Parameter for Better Patient Experience-An Observational Study (STROBE Compliant). Journal of patient experience. 2019;6(3):231-7. [DOI:10.1177/2374373518790043] [PMID] [PMCID]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.