اهداف: کیفیت زندگی کاری و سلامت روان ازجمله عوامل مهم اثرگذار بر عملکرد کارکنان در سازمان‌ها و مؤسسات است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کیفیت زندگی کاری بر سلامت روان کارکنان پروازی هوا ناجا بود.

مواد و روش‌ها: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- پیمایشی است که در مهرماه سال ۱۳۹۷ الی اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۸ در یکی از مراکز هواپیمایی ناجا در شهر تهران انجام شد. جامعه آماری پژوهش، تمامی کارکنان پروازی هوا ناجا شامل خلبانان و مهندسین پرواز مرکز مورد مطالعه به تعداد ۴۰۰ نفر بود که ۱۹۶ نفر با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای- تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسش‌نامه استاندارد کیفیت زندگی کاری والتون و سلامت روان گلدبرگ و هیلر بود که بعد از تأیید روایی و پایایی آن مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی نرمال‌بودن مشاهدات از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و برای بررسی رابطه علی بین متغیرهای مستقل و وابسته و تأیید کل مدل از روش مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر در قالب نرم‌افزار Lisrel ۸.۵ استفاده شد.

یافته‌ها: مؤلفه‌ انسجام اجتماعی در سازمان کاری با بار عاملی ۹۱/۰ مهم‌ترین مؤلفه کیفیت زندگی کاری و اضطراب با بار عاملی ۹۰/۰ مهم‌ترین مؤلفه متغیر سلامت روان برآورد شد. مؤلفه‌های متغیر مستقل کیفیت زندگی کاری شامل شرایط کاری ایمن، امکان گسترش قابلیت‌های انسانی، تأمین فرصت رشد دائمی، انسجام اجتماعی در سازمان کاری، فضای کلی کار و وابستگی اجتماعی زندگی کاری با ضریب مسیر بالای ۵/۰ بر متغیر وابسته سلامت روان گروه مورد مطالعه مؤثر بودند.

نتیجه‌گیری: بهبود مؤلفه‌های کیفیت زندگی کاری شامل انسجام اجتماعی، فضای کلی کار، وابستگی اجتماعی زندگی کاری، امکان گسترش قابلیت‌های انسانی، تأمین فرصت رشد دائمی و شرایط کاری ایمن در ارتقای سلامت روان کارکنان پروازی هوا ناجا مؤثر هستند.