اهداف: علائم درونی‌سازی با پیامدهای منفی مانند کاهش عملکرد بین‌فردی، سوء‌مصرف مواد و مشکلات تحصیلی مرتبط است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان گروهی هیجان‌محور بر علائم درونی‌سازی پسران نوجوان قربانی قلدری بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، در کلیه دانش‌آموزان مدارس راهنمایی پسرانه شهرستان بوکان در سال تحصیلی 95-1394، انجام شد. با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 30 نفر که در پرسش‌نامه قربانی قلدری امتیاز بیشتری کسب کردند، انتخاب و به‌صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار داده شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس قلدری ایلی‌نویز و فرم خودسنجی نوجوان استفاده شد. داده‌ها در قالب نرم‌افزار SPSS 23 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: شاخص کلی علائم درونی‌سازی در مرحله پیش‌آزمون در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب4/60±23/90 و 4/06±24/40 بود. این مقادیر در پس‌آزمون به ترتیب 4/12±14/50 و 3/40±24/60 شد (0/0001=p). علاوه بر این، درمان هیجان‌محور به‌طور معناداری در کاهش خرده‌مقیاس‌های علائم درونی‌سازی مؤثر بود (0/0001=p).
نتیجه‌گیری: درمان گروهی هیجان‌محور بر علائم درونی‌سازی پسران نوجوان قربانی قلدری مؤثر است.