مقدمه: یکی از راه‌های کنترل و کاهش آسیب‌ها و جرائم اجتماعی، ارائه خدمات تخصصی و مشاوره‌ای به‌هنگام است که می‌تواند در ارتقاء سلامت افراد جامعه نیز مؤثر واقع شود. نیروی انتظامی با راه‌اندازی مراکز مشاوره و مددکاری اجتماعی در معاونت اجتماعی، بستر و زمینه پیشگیری از مسائل اجتماعی و ارائه خدمات به مراجعین را فراهم نموده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت این خدمات مشاوره و مددکاری اجتماعی نیروی انتظامی (در مراکز و کلانتری‌ها) در دوره شش‌ساله (1387-1392) انجام شده است.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش با روش توصیفی- طولی، متغیرهای مورد مطالعه یعنی ویژگی‌های مراجعین، مشکلات آن‌ها و خدمات مراکز مشاوره ناجا و دوایر مددکاری اجتماعی کلانتری‌ها در طی روند شش‌ساله مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. داده‌های این پژوهش از طریق اطلاعات ثبت شده مراجعین در اداره کل مشاوره و مددکاری اجتماعی نیروی انتظامی از کل کشور به دست آمده است. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی (شاخص‌های مرکزی و پراکندگی) در دو حیطه مراکز مشاوره و دوایر مددکاری کلانتری‌ها مورد تحلیل قرارگرفته‌اند.

یافته‌ها: آمارها حاکی از افزایش تعداد مراجعین زن از سال 87 تا سال 92 است. این آمار نشان می‌دهد که نسبت 1.5 برابری مردان به زنان در سال 87 به نسبت مساوی در سال 92 رسیده است و همچنین میانگین سنی خدمت گیرندگان بین 28 تا 35 سال است. متأهلین بیشترین درصد و مشکلات خانوادگی بیشترین علت مراجعه را تشکیل می‌دهند. دریافت خدمات حقوقی و تلفنی رو به افزایش است. حدود نیمی از مراجعین به دلیل اختلافات و مشکلات با بستگان درجه‌یک، به کلانتری‌ها مراجعه می‌نمایند.

نتیجه‌گیری: با توجه به زنانه شدن دریافت خدمات، متأهل بودن اکثر دریافت‌کنندگان خدمات و در نتیجه وابستگی خانوادگی مراجعین و همچنین بالا بودن آمار مشکلات خانوادگی؛ تغییر در ساختارهای ارائه خدمات، آموزش متخصصین و وجود تعامل بین سازمان‌های مرتبط برای ارتقا کیفیت خدمات، ضروری است و در نتیجه بازبینی، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری متناسب با مراجعین را می‌طلبد.