اهداف: شیوع عارضه‌های قامتی و اسکلتی–عضلانی عواقبی نظیر کاهش توان و کیفیت کار، افزایش هزینه‌های درمانی و از کارافتادگی زودرس را در پی خواهد داشت. لذا این پژوهش، با هدف بررسی شیوع عارضه‌های قامتی و ارتباط آن با نقاط متمرکز درد در کارکنان ستاد پلیس راهور انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع مطالعه مقطعی است که در سال 1402 در محل ستاد پلیس راهور فراجا انجام شد. 200 نمونه در دسترس با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از دستگاه آنالیز بدن، گونیامتر فلزی، دستگاه انحراف‌سنج، صفحه شطرنجی به همراه خط شاقول، پرسش‌نامه استاندارد نوردیک جمع‌آوری شدند سپس با اعمال آزمون آماری کای اسکوئر در سطح معناداری 0/05>p با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: در این تحقیق که با حضور 200 نفر از کارکنان مرد ستاد پلیس راهور فراجا با میانگین سنی 3.31±39.00 سال، میانگین وزنی 4.27±98/84 کیلوگرم و میانگین قدی 31.2±174/98 سانتی‌متر انجام شد، مشخص گردید، بیشترین شیوع عارضه‌های قامتی به ترتیب، عارضهٔ زانوی خم (49/5 درصد)، کمر گود (49 درصد)، کج‌گردنی (47/5 درصد)، سر به جلو (44 درصد)، گرد پشتی (42/5 درصد) و شانه نابرابر (42/5 درصد) و کمترین شیوع عارضه‌های موصوف، ناهنجاری زانوی عقب‌رفته (5/3 درصد)، زانوی ضربدر (5/4 درصد) و زانوی پرانتز (5 درصد) بود. رابطهٔ معناداری میان عارضهٔ زانوی خم و درد در زانوی پای راست (0/05>p) و پای چپ (0/001>p) وجود داشت اما بین درد در ناحیه گردن، پشت و کمر و عارضه‌های کج گردنی، سر به جلو، گردپشتی، شانه نابرابر و کمر گود رابطه معنادار نبود (0/05<p).
نتیجه‌گیری: بیشترین شیوع عارضه‌های قامتی در کارکنان ستاد پلیس راهور به ترتیب، عارضهٔ زانوی خم و کمر گود است. ارتباطی بین درد در ناحیه‌های گردن، پشت و کمر این افراد با عارضه‌های کج گردنی، سر به جلو، گردپشتی، شانه نابرابر و کمر گود وجود ندارد اما، عارضۀ زانوی خم و درد در ناحیه زانو بهم مرتبط هستند.