نشریه علمی پژوهشی طب انتظامی Journal of Police Medicine
دوره 13، شماره 1 - ( 1403 )
جلد 13 شماره 1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SBMU.TEB.POLICE.REC.1402.058
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Toloei S, Aghdam H, Shirzad O, Vakilipour P. Descriptive and analytical study of factors affecting life expectancy in doctors on duty in the emergency department. J Police Med 2024; 13 (1)
URL: http://jpmed.ir/article-1-1226-fa.html
URL: http://jpmed.ir/article-1-1226-fa.html
طلوعی شبنم، اقدم حامد، شیرزاد امید، وکیلی پور پویا. بررسی توصیفی تحلیلی عوامل مؤثر بر امید به زندگی در پزشکان نوبت‌کار بخش اورژانس. نشریه طب انتظامی. 1403; 13 (1)
شبنم طلوعی1، حامد اقدم*2، امید شیرزاد3، پویا وکیلی پور4
1- گروه روان‌شناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک ایران.
2- مرکز تحقیقات تروما در عملیات پلیس، معاونت بهداشت، امداد و درمان فراجا، تهران، ایران. ،hamedaghdam@gmail.com
3- گروه حقوق، دانشکده حقوق، علوم سیاسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.
4- مرکز تحقیقات تروما در عملیات پلیس، معاونت بهداشت، امداد و درمان فراجا، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات تروما در عملیات پلیس، معاونت بهداشت، امداد و درمان فراجا، تهران، ایران. ،
3- گروه حقوق، دانشکده حقوق، علوم سیاسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.
4- مرکز تحقیقات تروما در عملیات پلیس، معاونت بهداشت، امداد و درمان فراجا، تهران، ایران.
چکیده: (759 مشاهده)
اهداف: نوبت کاری در قالب‌ها و یا نظام‌های گوناگونی که هر یک دارای ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود می‌باشند اجرا می‌شود و می‌تواند اثرات نامطلوبی بر جنبه‌های مختلف زندگی انسان بجا گذارد. کاهش امید به زندگی بر سلامت جسمی و روحی اثرگذار بوده و به عنوان پیامد نهایی استرس شغلی، در بسیاری از مشاغل نوبت کار، از جمله پرستاری مشاهده می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی عوامل مؤثر بر امید به زندگی، در پزشکان نوبت‌کار بخش اورژانس است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی و مقطعی بود که در سال 1402 در مرکز تحقیقات کاربردی معاونت بهداد فراجا انجام شد. جمعیت مورد مطالعه، پزشکان شیفتی بخش اورژانس 50 مرکز بیمارستانی و درمانگاهی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران و البرز، با حداقل 6 ماه سابقه فعالیت شغلی پیوسته، با شیفت ثابت و در گردش، در سال 1401 بودند. نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای، با تعداد نمونۀ 300 نفر (سطح اطمینان 95 درصد) صورت گرفت. بدین منظور، در شیفت‌های مختلف کاری مراجعه و ضمن توضیح در خصوص اهداف مطالعه و آموزش دستورالعمل، پرسشنامۀ امیدواری میلر و نحوۀ تکمیل آن، جهت جمع‌آوری اطلاعات دموگرافیک، در اختیار پزشکان قرار گرفت. سپس داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار SPSS 26 تحلیل شد. جهت مقایسۀ داده‌ها، از تست‌های مناسب پارامتریک و غیرپارامتریک، از جمله t-test و ANOVA استفاده شد. همچنین، ارتباط بین متغیرهای کمی با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی بررسی شد.
یافته‌ها: 313 نفر (158 زن) شامل 94 پزشک عمومی (30 درصد)، 197 پزشک متخصص اورژانس (62/9 درصد) و 22 پزشک متخصص در سایر رشته‌ها (7 درصد)، با میانگین سنی 7/47 ± 44/07 وارد مطالعه شدند. میانگین نمرۀ آزمون امید به زندگی، اختلاف معناداری در زیرگروه‌های مختلف وضعیت تاهل (0/001>p)، فرزندداری (0/001>p)، زندگی‌کردن فرزند با والد مورد سؤال (0/001>p)، رشتۀ تحصیلی (0/001>p)، شاغل‌بودن همسر (008/0=p)، میزان رضایت از وضعیت کاری خود (0/001>p)، میزان رضایت از وضعیت زندگی خود (0/001>p)، تمایل به تغییر حرفه در وضعیت فعلی (0/001>p)، مسافرت برای رهایی از استرس شغلی (0/001>p)، مراوده با نزدیکان برای رهایی از استرس شغلی (0/001>p)، ورزش برای رهایی از استرس شغلی (0/001>p)، خواب مناسب در طی شبانه روز (001/0>p)، بیماری خاص اعضای درجه اول خانواده (0/04=p) و وضعیت شیفت در اورژانس (0/001>p) داشت. همچنین، نتایج رگرسیون خطی نشان داد که سن پزشکان، مدت زمان تأهل پزشکان، سابقه‌کار کلی پزشکان و سابقه‌کار در اورژانس پزشکان، به طور قابل توجهی نمره آزمون امید به زندگی را پیش‌بینی کرد (0/216= R2 و 11/64=(5,211)F و 0/001>p).
نتیجه‌گیری: شیفت کاری نامناسب، موجب کاهش امید به زندگی و به دنبالش، اختلال در زندگی فردی، خانوادگی و شغلی پرسنل کادر درمان می‌شود. در ضمن، ویژگی‌های جمعیت شناختی، شیفت کاری، خواب مناسب شبانه، وضعیت زندگی، مسافرت، ورزش، مراوده با نزدیکان، بیماری خاص جسمی یا روان‌شناختی و بیماری خاص اعضای خانواده، بر امید به زندگی اثر معنی‌داری دارد. همچنین افزایش شیفت کاری پزشکان شاغل در بخش اورژانس، به ویژه شیفت‌های شب، موجب کاهش معنی‌دار امید به زندگی این گروه از پزشکان می‌شود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی و مقطعی بود که در سال 1402 در مرکز تحقیقات کاربردی معاونت بهداد فراجا انجام شد. جمعیت مورد مطالعه، پزشکان شیفتی بخش اورژانس 50 مرکز بیمارستانی و درمانگاهی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران و البرز، با حداقل 6 ماه سابقه فعالیت شغلی پیوسته، با شیفت ثابت و در گردش، در سال 1401 بودند. نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای، با تعداد نمونۀ 300 نفر (سطح اطمینان 95 درصد) صورت گرفت. بدین منظور، در شیفت‌های مختلف کاری مراجعه و ضمن توضیح در خصوص اهداف مطالعه و آموزش دستورالعمل، پرسشنامۀ امیدواری میلر و نحوۀ تکمیل آن، جهت جمع‌آوری اطلاعات دموگرافیک، در اختیار پزشکان قرار گرفت. سپس داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار SPSS 26 تحلیل شد. جهت مقایسۀ داده‌ها، از تست‌های مناسب پارامتریک و غیرپارامتریک، از جمله t-test و ANOVA استفاده شد. همچنین، ارتباط بین متغیرهای کمی با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی بررسی شد.
یافته‌ها: 313 نفر (158 زن) شامل 94 پزشک عمومی (30 درصد)، 197 پزشک متخصص اورژانس (62/9 درصد) و 22 پزشک متخصص در سایر رشته‌ها (7 درصد)، با میانگین سنی 7/47 ± 44/07 وارد مطالعه شدند. میانگین نمرۀ آزمون امید به زندگی، اختلاف معناداری در زیرگروه‌های مختلف وضعیت تاهل (0/001>p)، فرزندداری (0/001>p)، زندگی‌کردن فرزند با والد مورد سؤال (0/001>p)، رشتۀ تحصیلی (0/001>p)، شاغل‌بودن همسر (008/0=p)، میزان رضایت از وضعیت کاری خود (0/001>p)، میزان رضایت از وضعیت زندگی خود (0/001>p)، تمایل به تغییر حرفه در وضعیت فعلی (0/001>p)، مسافرت برای رهایی از استرس شغلی (0/001>p)، مراوده با نزدیکان برای رهایی از استرس شغلی (0/001>p)، ورزش برای رهایی از استرس شغلی (0/001>p)، خواب مناسب در طی شبانه روز (001/0>p)، بیماری خاص اعضای درجه اول خانواده (0/04=p) و وضعیت شیفت در اورژانس (0/001>p) داشت. همچنین، نتایج رگرسیون خطی نشان داد که سن پزشکان، مدت زمان تأهل پزشکان، سابقه‌کار کلی پزشکان و سابقه‌کار در اورژانس پزشکان، به طور قابل توجهی نمره آزمون امید به زندگی را پیش‌بینی کرد (0/216= R2 و 11/64=(5,211)F و 0/001>p).
نتیجه‌گیری: شیفت کاری نامناسب، موجب کاهش امید به زندگی و به دنبالش، اختلال در زندگی فردی، خانوادگی و شغلی پرسنل کادر درمان می‌شود. در ضمن، ویژگی‌های جمعیت شناختی، شیفت کاری، خواب مناسب شبانه، وضعیت زندگی، مسافرت، ورزش، مراوده با نزدیکان، بیماری خاص جسمی یا روان‌شناختی و بیماری خاص اعضای خانواده، بر امید به زندگی اثر معنی‌داری دارد. همچنین افزایش شیفت کاری پزشکان شاغل در بخش اورژانس، به ویژه شیفت‌های شب، موجب کاهش معنی‌دار امید به زندگی این گروه از پزشکان می‌شود.
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
روان‌شناسی انتظامی
دریافت: 1402/7/16 | پذیرش: 1403/4/29 | انتشار: 1403/5/3
دریافت: 1402/7/16 | پذیرش: 1403/4/29 | انتشار: 1403/5/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |