نشریه علمی پژوهشی طب انتظامی Journal of Police Medicine
دوره 11، شماره 1 - ( 1401 )
جلد 11 شماره 1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Chaharbaghi Z, Fallah A. The Relation between Physical Activity and the Quality of Life and Well-Being of the Employees
of the Tehran Police Headquarter with an Emphasis on Gender Differences. J Police Med 2022; 11 (1) : e28
URL: http://jpmed.ir/article-1-1098-fa.html
URL: http://jpmed.ir/article-1-1098-fa.html
چهارباغی زهرا، فلاح علی یار. بررسی ارتباط بین فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و بهزیستی کارکنان فرماندهی انتظامی تهران با تأکید بر تفاوت‌های جنسیتی. نشریه طب انتظامی. 1401; 11 (1)
1- گروه تربیت بدنی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران ، chaharbaghi.za@gmail.com
2- گروه تربیت بدنی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
2- گروه تربیت بدنی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
چکیده: (1198 مشاهده)
اهداف: انجام منظم فعالیت بدنی فواید زیادی برای سلامت روان‌شناختی دارد. هدف از تحقیق حاضر تعیین سطح فعالیت بدنی کارکنان فرماندهی انتظامی تهران و همچنین بررسی ارتباط بین فعالیت بدنی با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و بهزیستی با تأکید بر تفاوت‌های جنسیتی بود.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی به روش معادلات ساختاری است. 186 نفر از کارکنان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ به صورت نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری تحقیق در سال 1400 انتخاب شدند. شاخص‌های فعالیت بدنی با استفاده از پرسش‌نامه بین‌المللی فعالیت بدنی (ضریب پایایی 0/92)، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با استفاده از پرسش‌نامه SD-12 (ضریب پایایی 0/88) و بهزیستی با استفاده از پرسش‌نامه ارزیابی بهزیستی بزرگسالان (ضریب پایایی 0/86) اندازه‌گیری شدند. از آزمون همبستگی پیرسون، معادلات ساختاری و آزمون تی مستقل برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 26 و Lisrel 8.8 تحلیل شدند.
یافته‌ها: 93 نفر از نمونه‌های مورد مطالعه از کلانتری‌ها، 71 نفر از پلیس راهور و 22 نفر هم از ستاد فاتب بودند. میانگین شاخص توده بدن مردان و زنان به ترتیب 1/36±23/80 و 1/75±22/63 بود. سطح فعالیت بدنی مردان و زنان پایین‌تر از مقدار توصیه‌شده توسط WHO بود، با این حال، مردان به طور معناداری نسبت به زنان از سطح فعالیت بدنی بالاتری برخوردار بودند (141/02 در برابر 122/52 دقیقه در هفته به ترتیب برای مردان و زنان). در مجموع 54% از مردان و 52% از زنان دارای فعالیت بدنی متوسط تا شدید بودند. همچنین، فعالیت بدنی ارتباط مثبت و معناداری با کیفیت زندگی (4/84=t) و بهزیستی (7/04=t) در کارکنان فرماندهی انتظامی داشت. نتایج برازش مدل نشان داد که مدل تحقیق از برازش مناسبی برخوردار بود (0/07=RMSEA).
نتیجه‌گیری: فعالیت بدنی بر مؤلفه‌های روان‌شناختی کارکنان فرماندهی انتظامی تأثیر مثبت دارد. استفاده از راهکارها و مداخلاتی برای بهبود وضعیت فعالیت بدنی کارکنان فرماندهی انتظامی، به خصوص در زنان، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی به روش معادلات ساختاری است. 186 نفر از کارکنان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ به صورت نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری تحقیق در سال 1400 انتخاب شدند. شاخص‌های فعالیت بدنی با استفاده از پرسش‌نامه بین‌المللی فعالیت بدنی (ضریب پایایی 0/92)، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با استفاده از پرسش‌نامه SD-12 (ضریب پایایی 0/88) و بهزیستی با استفاده از پرسش‌نامه ارزیابی بهزیستی بزرگسالان (ضریب پایایی 0/86) اندازه‌گیری شدند. از آزمون همبستگی پیرسون، معادلات ساختاری و آزمون تی مستقل برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 26 و Lisrel 8.8 تحلیل شدند.
یافته‌ها: 93 نفر از نمونه‌های مورد مطالعه از کلانتری‌ها، 71 نفر از پلیس راهور و 22 نفر هم از ستاد فاتب بودند. میانگین شاخص توده بدن مردان و زنان به ترتیب 1/36±23/80 و 1/75±22/63 بود. سطح فعالیت بدنی مردان و زنان پایین‌تر از مقدار توصیه‌شده توسط WHO بود، با این حال، مردان به طور معناداری نسبت به زنان از سطح فعالیت بدنی بالاتری برخوردار بودند (141/02 در برابر 122/52 دقیقه در هفته به ترتیب برای مردان و زنان). در مجموع 54% از مردان و 52% از زنان دارای فعالیت بدنی متوسط تا شدید بودند. همچنین، فعالیت بدنی ارتباط مثبت و معناداری با کیفیت زندگی (4/84=t) و بهزیستی (7/04=t) در کارکنان فرماندهی انتظامی داشت. نتایج برازش مدل نشان داد که مدل تحقیق از برازش مناسبی برخوردار بود (0/07=RMSEA).
نتیجه‌گیری: فعالیت بدنی بر مؤلفه‌های روان‌شناختی کارکنان فرماندهی انتظامی تأثیر مثبت دارد. استفاده از راهکارها و مداخلاتی برای بهبود وضعیت فعالیت بدنی کارکنان فرماندهی انتظامی، به خصوص در زنان، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است
شماره‌ی مقاله: e28
واژه‌های کلیدی: فعالیت بدنی [MeSH]، کیفیت زندگی [MeSH]، بهزیستی [MeSH]، جنسیت [MeSH]، سلامت روان [MeSH]
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
روان‌شناسی انتظامی
دریافت: 1401/2/20 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار: 1401/5/29
دریافت: 1401/2/20 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار: 1401/5/29
فهرست منابع
1. Malm C, Jakobsson J, Isaksson A. Physical activity and sports-related health benefits: A review with insight into the public health of sweden. Sport. 2019;7(5):1-28. Doi:10.3390/sports7050127. [DOI:10.3390/sports7050127] [PMID] [PMCID]
2. Dana A, Christodoulides E. The effects of a period of selected physical activity on improving manipulative and locomotors skills of children with neuropsychological learning disabilities. J Rehabil Sci Res. 2020;7(1):25-30. Doi:10.30476/JRSR.2019.81592.1006.
3. Lahart I, Darcy P, Gidlow C, Calogiuri G. The effects of green exercise on physical and mental wellbeing: A systematic review. Int J Environ Res Public Health. 2019;16(8):1352. Doi:10.3390/ijerph16081352. [DOI:10.3390/ijerph16081352] [PMID] [PMCID]
4. Schwartz J, Rhodes R, Bredin S, Oh P, Warburton D. Effectiveness of approaches to increase physical activity behavior to prevent chronic disease in adults: A brief commentary.J Clin Med. 2019;8(3):1-8. Doi:10.3390/jcm8030295. [DOI:10.3390/jcm8030295] [PMID] [PMCID]
5. Bull F, Ansari S, Biddle S, Borodulin K, Buman M, Cardon G et al. World Health Organization. WHO guidelines on physical activity and sedentary behaviour. Br J Sports Med. 2020;54(24):1451-62. [DOI:10.1136/bjsports-2020-102955] [PMID] [PMCID]
6. Ekblom-Bak E, Börjesson M, Bergman F, Bergström G, Dahlin-Almevall A, Drake I et al. Accelerometer derived physical activity patterns in 27.890 middle-aged adults: The SCAPIS cohort study. Scand J Med Sci Sports. 2022;32(5): 866-80. Doi:10.1111/sms.14131. [DOI:10.1111/sms.14131] [PMID] [PMCID]
7. Husu P, Suni J, Vähä-Ypyä H, Sievänen H, Tokola K, Valkeinen H et al. Objectively measured sedentary behavior and physical activity in a sample of Finnish adults: a cross-sectional study. BMC Public Health. 2016;16(1):920. Doi:10.1186/s12889-016-3591-y. [DOI:10.1186/s12889-016-3591-y] [PMID] [PMCID]
8. Hukkanen H, Husu P, Sievänen H, Tokola K, Vähä-Ypyä H, Valkeinen H et al. Aerobic physical activity assessed with accelerometer, diary, questionnaire, and interview in a Finnish population sample. Scand J Med Sci Sports. 2018;28(10):2196-2206. Doi:10.1111/sms.13244. [DOI:10.1111/sms.13244] [PMID]
9. Du Y, Liu B, Sun Y, Snetselaar L.G, Wallace R.B, Bao W. Trends in adherence to the physical activity guidelines for Americans for aerobic activity and time spent on sedentary behavior among US adults. JAMA Netw. 2019;2:e197597. Doi:10.1001/jamanetworkopen.2019.7597. [DOI:10.1001/jamanetworkopen.2019.7597] [PMID] [PMCID]
10. Tojari F, Azarbayjani M, Ilbeigi Asl T, Rezaeian S. Tracking of physical activity from adolescence to adulthood: A population-based study. Sport Physiol Manage. 2011;(4):77-85. https://www.sid.ir/en/Journal/ViewPaper.aspx?ID=306380
11. Akrami Fard MA, Salehi S, Akramifard M. Effect of quality of work life on mental health of flight crew staff of Havanaja. J Police Med. 2020;9(2). [Persian]. http://jpmed.ir/article-1-819-en.html
12. Bowling A. Ageing well: Quality of life in old age. Maidenhead. 2005. 273p. https://books.google.com/books/about/Ageing_Well.html?id=ieOwAAAAIAAJ
13. Bowling A, Banister D, Sutton S, Evans O, Windsor J. A multidimensional model of the quality of life in older age. Aging Ment Health. 2002;6:355-71. Doi:10.1080/1360786021000006983. [DOI:10.1080/1360786021000006983] [PMID]
14. Ðošic A, Živkovi D, Milanovi Z, Živkovic M, Bjelakovi L, Brati M et al. The association between level of physical activity and body mass index, and quality of life among elderly women. Front Psychol. 2021;12:804449. Doi:10.3389/fpsyg.2021.804449. [DOI:10.3389/fpsyg.2021.804449] [PMID] [PMCID]
15. Zhang X, Tan SS, Franse CB, Alhambra-Borrás T, Verma A, Williams G et al. Longitudinal association between physical activity and health-related quality of life among community-dwelling older adults: a longitudinal study of Urban Health Centres Europe (UHCE). BMC Geriatr. 2021;21(1):521. Doi:10.1186/s12877-021-02452-y. [DOI:10.1186/s12877-021-02452-y] [PMID] [PMCID]
16. Lee C, Russell A. Effects of physical activity on emotional well-being among older Australian women: cross-sectional and longitudinal analyses. J Psychosom Res. 2003;54:155-60. Doi:10.1016/s0022-3999(02)00414-2. [DOI:10.1016/S0022-3999(02)00414-2]
17. Rejeski WJ, Mihalko SL. Physical activity and quality of life in older adults. J Gerontol A Biol Sci Med Sci. 2001;56:23-35. Doi:10.1207/s15324796abm3101_14. [DOI:10.1207/s15324796abm3101_14] [PMID]
18. Bize R, Johnson JA, Plotnikoff RC. Physical activity level and health-related quality of life in the general adult population: a systematic review. Prev Med. 2007;45:401-15. Doi:10.1016/j.ypmed.2007.07.017. [DOI:10.1016/j.ypmed.2007.07.017] [PMID]
19. Fox KR, Stathi A, McKenna J, Davis MG. Physical activity and mental well-being in older people participating in the better ageing project. Eur J Appl Physiol. 2007;100:591-602. Doi:10.1007/s00421-007-0392-0. [DOI:10.1007/s00421-007-0392-0] [PMID]
20. Kadariya S, Gautam R, Aro AR. Physical activity, mental health, and wellbeing among older adults in south and Southeast Asia: a scoping review. Biomed Res Int. 2019;6752182. Doi:10.1155/2019/6752182. [DOI:10.1155/2019/6752182] [PMID] [PMCID]
21. Mengyu F, Lyu J, Pingping He. Committee IR. Guidelines for data processing and analysis of the international physical activity questionnaire. 2004;35(8):1-15. https://www.physio-pedia.com/images/c/c7/Quidelines_for_interpreting_the_IPAQ.pdf
22. Jafarpour K, Arastoo A, Gholammnia Shirvani, Z, Saki O, Araban M. The effect of health education intervention based on the theory of planned behavior to promote physical activity in women's health volunteers of Shushtar health centers. Iran J Obst, Gyne Infert. 2016;19(37):62-74. Doi:10.22038/IJOGI.2016.8189.
23. Montazeri A, Vahdaninia M, Mousavi SJ, Omidvari S. The Iranian version of 12-item Short Form Health Survey (SF-12): factor structure, internal consistency a construct validity. BMC Public Health. 2009;9:341. Doi:10.1186/1471-2458-9-341. [DOI:10.1186/1471-2458-9-341] [PMID] [PMCID]
24. Stiefel M. C, McNeely E, Riley C. L, Roy B, Straszewski T., VanderWeele T. 100 million people healthier lives worldwide. Improv Health Care. https://www.ihi.org/Engage/Initiatives/100MillionHealthierLives/Pages/default.aspx
25. Husu P, Vähä-Ypyä H, Tokola K, Sievänen H, Mänttäri A, Kokko S et al. Measurement of physical fitness and 24/7 physical activity, standing, sedentary behavior, and time in bed in working-age finns: study protocol for FINFIT 2021. Methods Protoc. 2022;5:7. Doi:10.3390/mps5010007. [DOI:10.3390/mps5010007] [PMID] [PMCID]
26. Ishii K, Shibata Ai,Adachi M, Nonoue K, Oka K. Gender and grade differences in objectively measured physical activity and sedentary behavior patterns among Japanese children and adolescents: a cross-sectional study. BMC Public Health. 2015;15:1254. Doi:10.1186/s12889-015-2607-3. [DOI:10.1186/s12889-015-2607-3] [PMID] [PMCID]
27. Trost SG, Pate R, Sallis J, Freedson P, Taylor W, Dowda M. Age and gender differences in objectively measured physical activity in youth. Med. Sci. Sports Exerc. 2002,34:350-55. Doi:10.1097/00005768-200202000-00025. [DOI:10.1097/00005768-200202000-00025] [PMID]
28. Saller F, Khaled SM. Potential psychosocial influences on gender differences in physical activity among Qatari adolescents: A first insight through descriptive observation. Int J Adolesc Youth. 2019;24:234-51. Doi:10.1080/02673843.2018.1515087. [DOI:10.1080/02673843.2018.1515087]
29. Lenhart CM, Hanlon A, Kang Y, Daly B, Brown M et al. Gender disparity in structured physical activity and overall activity level in adolescence: Evaluation of youth risk behavior surveillance data. ISRN Public Health. 2012;674936. Doi:10.5402/2012/674936. [DOI:10.5402/2012/674936]
30. Taylor WC, Baranowski T, Sallis JF. Family determinants of childhood physical activity: a social-cognitive model. Human Kinetics. 1994:319-42. https://psycnet.apa.org/record/1994-98849-007 a
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |