مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی روند میزان بروز سالیانه آسیبها و مرگ و میرهای ناشی از سوانح ترافیکی درمناطق شهری و برون شهری استان اصفهان انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه ازنوع توصیفی و مقطعی- تحلیلی میباشد، که با استفاد از دادههای مرکز ملی آمار بر پایه اطلاعات فرماندهی نیروی انتظامی (پلیس راهور) و دادهای حاصل از برنامه ملی ثبت سوانح و حوادث انجام شده است. میزان بروز آسیب و مرگ و میر ناشی از سوانح ترافیکی، برای هر ۱۰۰ هزار نفر از جمعیت براساس منطقه رخداد سانحه محاسبه شده است. یافتهها: بطور کلی ۱۲۸۴۷۷ نفر در طی دوره مطالعه در اثر سوانح ترافیکی در استان اصفهان مصدوم شدند، که از این تعداد ۶۳۹۲ نفر (۵%) فوت نمودند، همچنین ۹۹۴۶۳ مورد (۷۷/۴%) از مصدومیتها در مناطق درون شهری و ۲۹۰۱۴ مورد (۲۲/۶%) در مناطق برون شهری رخ داده است. روند میزان رخداد مرگ ومیر در طی دوره مطالعه صعودی میباشد، به گونهای که از ۴/۹ تا ۲۶/۵۸ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر جمعیت میباشد. در این مطالعه ۴۷/۷% از سوانح ترافیکی در موتورسیکلت سواران، ۳۴/۲% در خودروسواران و ۱۸/۴% در عابرین پیاده رخ داده است. نتیجه گیری: در استان اصفهان در طی سالهای ۱۳۸۹– ۱۳۸۱ روند رخداد سوانح ترافیکی، مرگ و میرها و آسیبها صعودی میباشد. مناطق درون شهری نسبت بیشتری از تصادفات و آسیبها و مناطق برون شهری نسبت بیشتری از مرگ و میرها را در بر میگیرند، در مناطق درون شهری بیشتر مرگ و میرها در عابرین پیاده رخ میدهد. موتور سیکلت بیشترین عامل سوانح ترافیکی میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |