مقدمه: بازنشستگی به عنوان یک تحول مهم و مؤثر در زندگی افراد می‌تواند نقش تأثیرگذاری را داشته و یکی از لحظات بحرانی زندگی را تشکیل دهد و در بسیاری از موارد حتی با نوعی نگرانی و اضطراب همراه باشد. هدف این پژوهش تعیین سطح سلامت عمومی فرماندهان و مدیران ارشد بازنشسته نیروی انتظامی شهر تهران و ارائه راهکارهایی به منظور کاهش مشکلات روان‌شناختی آنان در دوره بازنشستگی بود.

مواد و روش‌ها: جامعه آماری این تحقیق کلیه فرماندهان و مدیران ارشد مشغول به کار در دو سال آخر خدمت و فرماندهان و امیران ارشد بازنشسته در چهار سال اخیر بودند، که از بین آن‌ها 50 نفر از کسانی در شرف بازنشستگی بودند و 120 نفر از بازنشستگان به شیوه در دسترس انتخاب و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) را تکمیل کردند. در این پژوهش داده‌های به دست آمده با روش‌های آماری تحلیل مانوا و آزمون‌های زوجی و مقایسه گروه‌ها، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: بر اساس یافته‌های این تحقیق، بین میزان سلامت عمومی فرماندهان و مدیران ارشد نیروی انتظامی شهر تهران، قبل از بازنشستگی و سلامت عمومی ایشان پس از بازنشستگی اختلاف معنی‌داری مشاهده شد. طبق نتایج به دست آمده سلامت عمومی فرماندهان و مدیران ارشد قبل از بازنشستگی بیشتر از سلامت عمومی آن‌ها پس از بازنشستگی در گروه‌های شش ماه تا یک سال بعد از بازنشستگی بدون شغل جدید و دو تا چهار سال بدون شغل جدید بود.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل‌های آماری، اهمیت موضوع شغل و منبع درآمد برای مدیران و فرماندهان بازنشسته که با شروع دوره بازنشستگی بخشی از منبع درآمدی و سایر امتیازات رفاهی خود را از دست داده‌اند، مشخص گردید.