پناهی علیرضا، نخعی سیستانی روح الله، صادقی زاده مجید. بررسی القای آپوپتوز ناشی از نانوکورکومین پلیمری در رده سلولی سرطان معده (AGS. نشریه طب انتظامی. 1391; 1 (3)
URL: http://jpmed.ir/article-1-174-fa.html
چکیده: (11881 مشاهده)
مقدمه: سرطان معده بعنوان چهارمین سرطان بدخیم و عامل مرگ و میر در سطح دنیا شناخته شده
است. عوامل مختلفی بعنوان عامل خطر این بیماری معرفی شده اند که از آن جمله می توان به رژیم
غذایی و محیط اشاده نمود. کورکومین یک ترکیب گیاهی است که تاثیرات آن در مهار جنبه های مختلف
سرطان از جمله آپوپتوز، مهار تکثیر سلولی، تهاجم و رگزایی به اثبات رسیده است و نشان داده شده است
که بر سلولهای سالم فرد تاثیر سوئی نمی گذارد. اما مهمترین عامل محدود کننده در کاربرد بالینی این
دارو نامحلول بودن آن در آب، جذب پایین و ناپایداری زیستی آن می باشد. لذا در این مطالعه سعی شده
است تا جهت رفع این مشکلات از دندروزوم به عنوان ناقل استفاده شود و القاء آپوپتوز بر سلولهای AGS
بررسی گردد.
مواد و روش ها: در این تحقیق سلول های AGS در معرض غلظت های مختلف نانوکورکومین پلیمری
( 5 تا 20 میکرومولار) قرار گرفتند و مهار فعالیت متابولیکی آنها توسط آزمون MTT سنجیده شد و در
ادامه ایجاد آپوپتوز نیز توسط آزمون انکسین تعیین گردید.
یافته ها: در این آزمایش نشان داده شد که غلظت 13 میکرومولار نانوکورکومین می تواند به مهار
متابولیکی 50 درصدی سلولها و نیز آپوپتوز 26 درصدی آنها در مقایسه با گروه کنترل بیانجامد.
نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص گردید، غلظتی از داروی انکپسوله که می تواند منجر به مهار
فعالیت متابولیکی و آپوپتوزی گردد بسیار پایین است. از آنجا که مطالعات برروی دندروزوم حاکی از عدم
سمیت دندروزوم بر روی سلول ها است، و از طرفی مقدار کورکومین فاقد حامل مورد نیاز جهت اعمال تاثیر
مشابه آنچه که در این آزمایش بدست آمد بسیار بیشتر است، به نظر میرسد که فرمولاسیون نانوکورکومین
پلی مری ( DNC ) با غلظت 13 میکرومولار جهت اهداف بالینی نسبت به شکل فاقد حامل دارو برتری
قابل ملاحظه ای دارد.
نوع مقاله:
مروری سيستماتيک |
موضوع مقاله:
فناوریهای مرتبط با طب انتظامی دریافت: 1392/7/14 | پذیرش: 1393/2/9 | انتشار: 1393/2/9