هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تعارضات کار-خانواده مادران شاغل در بیمارستانها با اختلالات اضطرابی کودکان آنها و مقایسه آن در بیمارستانهای نظامی و غیر نظامی بوده است. در پژوهش حاضر اختلالات اضطرابی کودکان شامل پنج سطح اضطراب می باشد (جدایی، فراگیر، مدرسه هراسی، جسمانی شکل و اجتماعی).
روش: این مطالعه از نوع علی-مقایسه ای است که بر روی 176 نفر از مادران شاغل، که فرزندان 12 - 8 سال داشتند و در 6 بیمارستان نظامی و غیر نظامی در شهر کرمان انجام شد. داده های به دست آمده شامل 44 مورد در بیمارستان های نظامی و 132 مورد در بیمارستان های غیرنظامی بوده است. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های SCARED و تعارضات کار-خانواده استفاده شد.
 یافته ها: نتایج کسب شده نشان داد که ارتباط معنی داری بین تعارضات کار-خانواده مادران شاغل با اختلالات اضطرابی کودکان در 5 سطح وجود دارد. همچنین سایر نتایج نشان داد هیچ اثر تعاملی بین تعارضات کار-خانواده مادران شاغل در بیمارستان های نظامی و غیر نظامی با اضطراب کودکان وجود ندارد. علاوه بر آن نتایج نشان داد اختلالات اضطرابی در کودکان مادران شاغل در بیمارستان های غیر نظامی بیشتر از بیمارستان های نظامی است.
نتیجه گیری: علیرغم عدم وجود اثر تعاملی تعارضات کار-خانواده مادران شاغل در بیمارستان های نظامی و غیر نظامی، همه کودکان نشانه هایی از اختلالات اضطرابی را نشان دادند. لذا تعارضات کار- خانواده مادران شاغل به ویژه در بیمارستان ها و اثر آن بر اضطراب کودکان آنها باید مدیریت شوند تا این تعارضات و اثرات آنها بر خانواده ها کاهش یابند.

واژه‌های کلیدی: تعارضات کار-خانواده، اختلالات اضطرابی، مادران شاغل، بیمارستانها نظامی و غیر نظامی

متن کامل [PDF 278 kb]   (3570 دریافت)