دوره 10، شماره 4 - ( 1400 )
جلد 10 شماره 4 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه مهندسی پزشکی، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران ، ایران
2- گروه مهندسی پزشکی، دانشکده مهندسی پزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- پژوهشکده تجهیزات و فناوری‌های انتظامی، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا، تهران، ایران ، ali.roostaie1@gmail.com
2- گروه مهندسی پزشکی، دانشکده مهندسی پزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- پژوهشکده تجهیزات و فناوری‌های انتظامی، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا، تهران، ایران ، ali.roostaie1@gmail.com
چکیده: (1637 مشاهده)
اهداف: آلژینات ازجمله موادی است که به‌عنوان کاندیدای امیدبخش برای درمان زخم به شمار می‌آید. این پژوهش با هدف طراحی و ساخت اسپری پانسمان بر پایه آلژینات/کلسیم کلرید/ ژلاتین جهت کنترل خونریزی و بهبود زخم انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش تجربی در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه امیرکبیر از آذرماه سال 1398 تا بهمن‌ماه 1399 انجام شد. در این پژوهش ابتدا محلول بافر فسفات نمکی آماده شد. سپس فرآیند سترون‌سازی آنها از طریق اتوکلاو انجام شد و محلول نمک MTT طی فرآیندی آماده‌سازی شد. به منظور تهیه پانسمان اسپری‌شونده بر پایه آلژینات، غلظت محلول را به گونه‌ای که امکان خروج از منفذ اسپری داشته باشد، تنظیم کردیم. از طرفی به منظور دست‌یابی به آلژینات ژلی با استحکام مناسب به نسبت برابر از غلظت‌های کلسیم کلراید، محلول آبی ژلاتین جهت کوپلیمرسازی با آلژینات تهیه گردید. درنهایت پیوندهای موجود در پانسمان پیشنهادی توسط FTIR بررسی شدند. همچنین میزان تخریب‌پذیری، جذب آب، تغییرات وزن و pH، خواص فیزیکی و ریزساختار پاسخ زیستی برون‌تنی نیز در پانسمان طراحی‌شده بررسی شدند. میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف‌سنج مادون قرمز جهت بررسی ساختار پانسمان حاصل از نسبت مقادیر متفاوت مواد درگیر مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد میزان جذب آب در نمونه AGC3>AGC4>AGC2>AGC1 بود که درنتیجه میزان تخریب آنها نیز به همین ترتیب بود. در بررسی نتایج زیست‌سازگاری نیز مشخص گردید که علی‌رغم نتایج بهتر در گروه AGC3، رفتار چسبندگی سلولی گروه AGC2 بهتر بود. در نهایت با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، ترکیب AGC2 به عنوان بهترین پانسمان با بالاترین کارایی انتخاب شد.
نتیجه‌گیری: نتایج آشکار کرد که افزایش مقادیر کلسیم کلراید می‌تواند منجر به افزایش تشکیل هیدروژل آلژیناتی شود. همچنین حضور ژلاتین و کلسیم کلراید در غلطت ثابت آلژینات تا زمانی که ممانعت‌های فضایی توسط آنها ایجاد نشود، زمان تشکیل هیدروژل حاصل از اسپری را کاهش خواهند داد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش تجربی در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه امیرکبیر از آذرماه سال 1398 تا بهمن‌ماه 1399 انجام شد. در این پژوهش ابتدا محلول بافر فسفات نمکی آماده شد. سپس فرآیند سترون‌سازی آنها از طریق اتوکلاو انجام شد و محلول نمک MTT طی فرآیندی آماده‌سازی شد. به منظور تهیه پانسمان اسپری‌شونده بر پایه آلژینات، غلظت محلول را به گونه‌ای که امکان خروج از منفذ اسپری داشته باشد، تنظیم کردیم. از طرفی به منظور دست‌یابی به آلژینات ژلی با استحکام مناسب به نسبت برابر از غلظت‌های کلسیم کلراید، محلول آبی ژلاتین جهت کوپلیمرسازی با آلژینات تهیه گردید. درنهایت پیوندهای موجود در پانسمان پیشنهادی توسط FTIR بررسی شدند. همچنین میزان تخریب‌پذیری، جذب آب، تغییرات وزن و pH، خواص فیزیکی و ریزساختار پاسخ زیستی برون‌تنی نیز در پانسمان طراحی‌شده بررسی شدند. میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف‌سنج مادون قرمز جهت بررسی ساختار پانسمان حاصل از نسبت مقادیر متفاوت مواد درگیر مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد میزان جذب آب در نمونه AGC3>AGC4>AGC2>AGC1 بود که درنتیجه میزان تخریب آنها نیز به همین ترتیب بود. در بررسی نتایج زیست‌سازگاری نیز مشخص گردید که علی‌رغم نتایج بهتر در گروه AGC3، رفتار چسبندگی سلولی گروه AGC2 بهتر بود. در نهایت با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، ترکیب AGC2 به عنوان بهترین پانسمان با بالاترین کارایی انتخاب شد.
نتیجه‌گیری: نتایج آشکار کرد که افزایش مقادیر کلسیم کلراید می‌تواند منجر به افزایش تشکیل هیدروژل آلژیناتی شود. همچنین حضور ژلاتین و کلسیم کلراید در غلطت ثابت آلژینات تا زمانی که ممانعت‌های فضایی توسط آنها ایجاد نشود، زمان تشکیل هیدروژل حاصل از اسپری را کاهش خواهند داد.
واژه‌های کلیدی: پانسمان اسپری‌شونده [MeSH]، خونریزی [MeSH]، آلژینات [MeSH]، ژلاتین [MeSH]، کلسیم کلراید [MeSH]، ژل‌شوندگی [MeSH]
نوع مقاله: پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
فناوری‌های مرتبط با طب انتظامی
دریافت: 1400/4/27 | پذیرش: 1400/6/3 | انتشار: 1400/7/10
دریافت: 1400/4/27 | پذیرش: 1400/6/3 | انتشار: 1400/7/10
فهرست منابع
1. KC Dee, DA Puleo R. Bizios, an introduction to tissue-biomaterial interactions, Cell Mol. Biol. 2004;419-25.
2. A Falabella, R Kirsner. Wound healing, Basic & clinical dermatology, Taylor and Francis, Boca Raton, Florida, 2005. [DOI:10.1201/b14164]
3. B. Jayesh. The history of wound care. Journal Am College Certified Wound Specialists. 2011;3:65-6. [DOI:10.1016/j.jcws.2012.04.002] [PMID] [PMCID]
4. M Simkhah, M Dehghan Esmatabadi, M Zeinoddini, N Pourmahdi. In Silico Design of a Hybrid Structure as Positive Control for Simultaneous Detection of 4 Pathogenic Agents by PCR Method. J Police Med. 2020;9(1):9-16
5. AS Halim, TL Khoo, SJM Yussof. Biologic and synthetic skin substitutes: an overview, Indian J Plastic Surgery: Official Publication of the Association of Plastic Surgeons of India 2010;43(Suppl 23) [DOI:10.4103/0970-0358.70712] [PMID] [PMCID]
6. K Vowden, P Vowden. Wound dressings: principles and practice, surgery. Oxford. 2017;35(9):489-94. [DOI:10.1016/j.mpsur.2017.06.005]
7. J Kucińska-Lipka, I Gubanska, H Janik. Bacterial cellulose in the field of wound healing and regenerative medicine of skin: recent trends and future prospectives. Polymer Bulletin 2015;72(9):2399-419. [DOI:10.1007/s00289-015-1407-3]
8. G Winter. Formation of the scab and the rate of epithelisation of superficial wounds in the skin of the young domestic pig. 1962, J Wound Care 1995;4(8):366.
9. MG Dunn, CJ Doillon, RA Berg, RM Olson, FH Silver. Wound healing using a collagen matrix: effect of DC electrical stimulation. J Biomed Material Res. 1988;22(S13):191-206. [DOI:10.1002/jbm.820221310] [PMID]
10. J Klimentová, J Stulík. Methods of isolation and purification of outer membrane vesicles from gram-negative bacteria. Microbiol Res. 2015;170:1-9. [DOI:10.1016/j.micres.2014.09.006] [PMID]
11. M Ishihara, K Nakanishi, K Ono, M Sato, M Kikuchi, Y Saito, et al. Uenoyama, photocrosslinkable chitosan as a dressing for wound occlusion and accelerator in healing process. Biomaterials. 2002;23(3):833-40. [DOI:10.1016/S0142-9612(01)00189-2]
12. GD Mogoşanu, AM Grumezescu. Natural and synthetic polymers for wounds and burns dressing. Int J Pharmaceutic. 2014;463(2):127-36. [DOI:10.1016/j.ijpharm.2013.12.015] [PMID]
13. J Stana, Večslojne. Medicin matrice z modificiranim sproščanjem pentoksifilina za zdravljenje kronične venozne razjede, Univerza v Mariboru, Medicinska fakulteta, 2018.
14. O Catanzano, M Straccia, A Miro F, Ungaro, I Romano, G. Mazzarella, et al. Spray-by-spray in situ cross-linking alginate hydrogels delivering a tea tree oil microemulsion. Europ J Pharmaceutical Sci. 2015;66:20-8. [DOI:10.1016/j.ejps.2014.09.018] [PMID]
15. H Ueno, H Yamada, I Tanaka, N Kaba, M Matsuura, M Okumura, et al. Accelerating effects of chitosan for healing at early phase of experimental open wound in dogs, Biomaterials. 1999;20(15):1407-14. [DOI:10.1016/S0142-9612(99)00046-0]
16. A Sood, MS Granick, NL Tomaselli. Wound dressings and comparative effectiveness data, Advances in wound care. 2014;3(8):511-29. [DOI:10.1089/wound.2012.0401] [PMID] [PMCID]
17. A Sosnik. Alginate particles as platform for drug delivery by the oral route: state-of-the-art. Int Scholar Res Notic. 2014. [DOI:10.1155/2014/926157] [PMID] [PMCID]
18. S Mohammadi, SS Shafiei, M Asadi-Eydivand, M Ardeshir, M Solati-Hashjin. Graphene oxide-enriched poly(ε-caprolactone) electrospun nanocomposite scaffold for bone tissue engineering applications. J Bioactive Compat Polymer. 2017;32(3):325-42. [DOI:10.1177/0883911516668666]
19. SI Jeong, MD Krebs, CA Bonino, JE Samorezov, SA Khan, E Alsberg. Electrospun chitosan-alginate nanofibers with in situ polyelectrolyte complexation for use as tissue engineering scaffolds. Tissue Eng Part. 2011;17(1-2):59-70. [DOI:10.1089/ten.tea.2010.0086] [PMID]
20. DL Pavia, GM Lampman, GS Kriz, JA Vyvyan. Introduction to spectroscopy. Nelson Education; 2014.
21. R Imani, S Emami, S Faghihi. Nano-graphene oxide carboxylation for efficient bioconjugation applications: a quantitative optimization approach. J Nanoparticle Res. 2015;17(2):1. [DOI:10.1007/s11051-015-2888-6]
22. E Jain, A Srivastava, A Kumar. Macroporous interpenetrating cryogel network of poly (acrylonitrile) and gelatin for biomedical applications. J Material Sci: Material Med. 2009;20(1):173-9. [DOI:10.1007/s10856-008-3504-4] [PMID]
23. A Blandino, M Macías. Formation of calcium alginate gel capsules: Influence of sodium alginate and CaCl2 concentration on gelation kinetics. J Biosci Bioeng. 1999;88(6):686-9. [DOI:10.1016/S1389-1723(00)87103-0]
24. TR Cuadros, AA Erices, JM Aguilera. Porous matrix of calcium alginate/gelatin with enhanced properties as scaffold for cell culture. J Mechanical Behav Biomed Material. 2015;46:331-42. [DOI:10.1016/j.jmbbm.2014.08.026] [PMID]
25. N Cao, X Chen, D Schreyer. Influence of calcium ions on cell survival and proliferation in the context of an alginate hydrogel. ISRN Chemical Eng. 2012 [DOI:10.5402/2012/516461]
26. CJ Knill, JF Kennedy, J Mistry, M Miraftab, G Smart, MR Groocock, et al. Alginate fibers modified with unhydrolysed and hydrolysed chitosans for wound dressings. Carbohydr Polym. 2004;55(1):65-76. [DOI:10.1016/j.carbpol.2003.08.004]
27. S Opasanon, P Muangman, N Namviriyachote. Clinical effectiveness of alginate silver dressing in outpatient management of partial-thickness burns. Int Wound J. 2010;7(6):467-71. [DOI:10.1111/j.1742-481X.2010.00718.x] [PMID] [PMCID]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |